Koszmarny narzeczony recenzja

Po takim tytule jak "Koszmarny narzeczony" spodziewałam się kolejnego romansu z wątkiem nieszczęśliwych narzeczonych. Jednak miło się rozczarowałam. Książkę Ireny Landau polecam szczególnie młodzieży oraz rodzicom dorastających dzieci. Porusza ona bardzo ważne problemy, przedstawia te same kłopoty z dwóch perspektyw-świata dorosłych i dopiero wchodzących w takie życie młodych ludzi.

Głównymi bohaterami są licealiści i ich rodzice. Nie są tu poruszane problemy alkoholizmu czy innych patologii domowych, w tej książce są przedstawieni tzw. "toksyczni rodzice". Dowiadujemy się, że żadna rodzina nie jest idealna i mimo, że tak wygląda z boku rzeczywistość jest zupełnie inna. Matka Laury ma romans, rodzina się rozpada, a ona trafia do szpitala. Dlaczego? Złamała nogę przewracając się na.. bigosie. Tam poznaje zakompleksioną dziewczynę, której rodzice wmawiają, że jest upośledzona, bo jest leworęczna. Andżelika znalazła się tam, ponieważ chciała popełnić samobójstwo. Jest jeszcze Kuba, zakochany w Laurze. Jego ojciec uważa się za super człowieka, a jest pełen wad. Przekazuje Jakubowi swoje poglądy pełne zakłamania i dyskryminacji kobiet.

Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Jest pełna zwrotów akcji, do samego końca nie wiemy jakie będzie zakończenie. Mimo, że porusza taką tematykę jest napisana w zabawny sposób i współczesnym językiem. Komiczne sytuacje rozluźniają atmosferę, na pewno nie raz uśmiechniemy się czytając perypetie nastolatków. Bardzo podoba mi się okładka, jest adekwatna z tytułem mojej recenzji. Ta książka otwiera nam oczy na wiele spraw.