Kraina Cieni recenzja

Collins zamierzył się młotkiem w główkę gwoździa.
Rozległo się chrząknięcie, potem zaraz uderzenie.
Tom poczuł niewiarygodny ból, jakby nie tylko gwóźdź, ale cały młotek rozdzierał mu dłoń.
Krzyczał i słyszał własny krzyk, jak gdyby miał halucynacje.
Widział ten krzyk niby łopocącą chorągiew.
Tom Flanagan jest zwykłym chłopcem z Arizony, który przeżywa swoją niezwykłą młodość. Zaczyna naukę w prywatnej szkole dla chłopców, gdzie panują bardzo surowe zasady. Poznaje w niej chłopca o imieniu Del, z którym bardzo się zżywa. Tom wykazuje spore zdolności iluzjonistyczne, co bardzo podoba się Delowi, który również wykazuje zamiłowanie do magii. Tom zauważa, że Del jest bardzo specyficznym chłopcem, który posiada umiejętność wywierania mocy. Tom staje się odpowiedzialny za przyjaciela. Jednak w szkole dochodzi do bardzo dziwnych wydarzeń, chłopcy są prześladowani i nękani przez oprawcę ze starszej klasy, ale także upokarzani przez kadrę.
Gdy umiera ojciec Toma, ten bardzo to przeżywa i usiłując wyrwać się z rozpaczy, przyjmuje zaproszenie Dela, by ferie spędzić w domu jego wuja Collinsa. Coleman Collins, wspaniały iluzjonista, przekazuje chłopcom tajniki swojego zawodu. Początkowo przyjaciele są zafascynowani jego pokazami, jednak wkrótce przekonują się o prawdziwym przesłaniu wuja. Okazuje się on sadystycznym pijakiem, który chce wykorzystać Toma do swych własnych celów. Próbuje posiąść jego moc, aby już nikt nie mógł zagrozić mu do wejścia na tron – tron Krainy Cieni.
Kraina Cieni jest miejscem, do którego przybywają dwaj młodzi chłopcy. Doświadczają w nim jednak koszmarnych wydarzeń, które odmieniają ich życie. Poznają niezwykłą historię iluzjonisty i zaczynają odkrywać tajemnice, które nie powinny być ujawnione. Kiedy cała prawda wychodzi na jaw, chłopcy próbują uciec z Krainy Cieni, jednak okazuje się to niemożliwe. Na pomoc przychodzi im Róża Armstrong, lecz w momencie, gdy już są o krok wolności, dopada ich wuj. Szykuje on wstrząsające przedstawienie i tylko walka z Tomem pozwoli rozstrzygnąć, co się stanie z Krainą Cieni.
Książka ta opisuje przygody dwóch młodych przyjaciół, którzy doświadczają okropnych i całkowicie zmieniających ich życie przeżyć. Poznają to, co złe i wrogie, ale także doznają chwil zauroczenia, i przebaczenia. Konwencja utrzymana jest w ciekawym, baśniowym klimacie. Odnajdziemy tu również wątki fantastyczne oraz dramat, a wszystko przeplecione oczywiście grozą. Mieszanka ta sprawia, że po pozycję tą mogą sięgnąć czytelnicy lubujący się niekoniecznie w typowych pozycjach grozy. Choć nie brakuje w niej elementów, w których napięcie wzrasta, to są również momenty wzruszające. Opowieść ta skierowana jest głównie do młodszych czytelników, lecz myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Peter Straub jest bardzo znanym i cenionym pisarzem, który potrafi stworzyć w wyobraźni czytelnika pełen zagadek i tajemniczości obraz. Powieść tą cechuje stopniowo budowany nastrój oraz wielowątkowość, a także bardzo wyszukany język. Zdobyła ona w 1981 roku nagrodę World Fantasty, a sam Stephen King zarekomendował „Krainę Cieni” słowami „Wielki szlem… Książka trzymająca w napięciu od pierwszej strony. Zachwyciła mnie.”