Krakowiacy recenzja

"Krakowiacy " Seweryna Udzieli zostali po raz pierwszy wydani w 1924 roku, nakładem Księgarni Geograficznej "Orbis". W tym roku wydawnictwo Bona postanowiło przypomnieć ich czytelnikom.

W tej małej i niepozornej książeczce kryje się wielka wartość. Opisuje ona bardzo dokładnie mieszkańców Krakowa z okresu międzywojennego. Możemy się z niej dowiedzieć między innymi o ich zwyczajach, ludowych strojach, siedzibach, świętach i związanych z nimi obrzędach, a także zabawach i codziennym życiu. Autor przytoczył też dla nas najsłynniejsze opowiadania i pieśni Krakusów.

Należy wspomnieć (i zachwycić się!) przepięknym wydaniem książki. Napis na okładce stanowi faksymile odręcznego pisma Udzieli. W środku wykorzystano autentyczną czcionkę, którą używano w druku w tamtych latach. Uwielbiam, gdy wszelkiego rodzaju książki są wydane z taką pieczołowitością, to niezwykle miłe dla oka.

Na końcu zamieszczone zostały zdjęcia domostw Krakowiaków, ich samych w tradycyjnych strojach, podczas pracy i świąt, a także wiele innych. Możemy zatem dokładnie wyobrazić sobie, jak to wszystko wtedy wyglądało.

"Krakowiak jest wzrostu średniego, barczysty, muszkularny, krępy, z piękną kształtną głową, twarzą owalną o pięknych, łagodnych rysach, oko ma niebieskie, a nos wydatny. [...] Starsi mężczyźni noszą włosy długie, opuszczone na kark, nad czołem równo obcięte, i wąs piękny, ale brody golą. [...] Rysy ich twarzy są przystojne; może niekiedy mężczyźni ładniejsi od kobiet. Wyraz twarzy i oczu roztropny i żywy." - s. 26-27

Książka stanowi kopalnię wiedzy o minionej epoce, jest pozycją, obok której absolutnie nikt nie powinien przejść obojętnie. Wzbudza swego rodzaju nostalgię i tęsknotę za minionymi czasami. Polecam ją gorąco!
Ach... Jak ogromnie chciałabym pojechać do Krakowa... Mam nadzieję, że wkrótce będzie mi to dane, a tymczasem, jestem bardzo zadowolona, że mogłam cieszyć się jego namiastką w postaci książeczki.