Krzywda recenzja

Matek Stelar to autor dobrze znany miłośnikom kryminałów, którzy nie szukają drogi na skróty. Wszystkie jego książki mają wielowarstwową fabułę, która utrudnia, dość szybkie, rozwiązanie zagadki i jednoznaczne wskazanie mordercy. Ta sprawa dla prokuratora wydaje się banalna. Jednak zarówno my, jak i dzielnicowy Przeworski wiemy swoje. Pan Stelar nie wykpi się tak prostym rozwiązaniem.

Sąsiadka znajduje zwłoki Reginy Remus z nożem kuchennym wbitym w klatkę piersiową, . Na podłodze w pobliżu zwłok jest napisane imię i nazwisko wykonane krwią denatki sugerujące mordercę. Okazuje się, że taki człowiek istnieje i jest szanowanym właścicielem stoczni jachtowej w Stralsundzie. Czemu więc jego linie papilarne są zgodne z tymi na narzędziu zbrodni? Prokuratura chce zamknąć sprawę jednak aspirant Przeworski, po znalezieniu, w okolicy zwłok, zdjęcia zrobionego w 1946 roku, na którym znajduje się załoga posterunku MO, ma przeczucie, że sprawa jest bardziej skomplikowana i ma powiązania z ludźmi ze zdjęcia.

Podczas porządków na lokalnym cmentarzu, zostają odkryte szczątki, więźniów z obozu koncentracyjnego. Jest to tym bardziej zadziwiające, że w pobliżu Nowego Warpna, nie było żadnego obozu zagłady. Dociekliwy policjant chce poznać prawdę historyczną. Zagłębiając się w dokumentację i kroniki sprzed lat, nie podejrzewa, że obie sprawy łączą się ze sobą.

"Krzywda" łączy z sobą trzy ramy czasowe, okres bieżący, lata siedemdziesiąte poprzedniego stulecia, oraz rok 1946. Autorowi udało się połączyć to w spójną całość tworząc wiarygodną historię. Sprawa, która początkowo wydawała się banalna, nagle zaczęła się komplikować. Tylko gdzie tkwi klucz do rozwiązania tej zagadki łączącej pokolenia?

Tytułowa krzywda ma ogromne znaczenie dla odkrycia tajemnicy morderstwa. To ona co chwilę odbija się echem w całej tej historii dopominając się o zemstę i odkupienie winy. Gdzie budzą się demony przeszłości, tam nie ma miejsca na skrupuły. Książka pełna bestialstwa, zadawnionych krzywd i zranionej miłości. To nie mogło trwać wiecznie, kiedyś musiało dać upust.

Fragmenty z życia prywatnego aspiranta Przeworskiego stanowią ciekawy przerywnik i pokazując ludzką stronę bohatera.

Zachęcam do przeczytania "Krzywdy".