Myśle, że chyba nie ma chodzącej na ziemi osoby, która nie kojarzyłaby Erica Emmanuela Schmitta. Tym razem do czynienia mamy z barwnym zbiorem jego najpiękniejszych opowieści. „Oskar i Pani Róża”. Przeżyć całe życie w dwanaście dni? Dla Oskara i cioci Róży, nie ma rzeczy niemożliwych. Po okrutnym wyroku pielęgniarka Róża, pozwala przeżyć chłopakowi ostatnie dni swojego życia, w jak największym szczęściu. Przepiękna historia, łapiąca za serce i na długo nie dająca o sobie zapomnieć. Nigdy nie jest za późno na miłość. „Dziecko Noego”, przenosimy się do wojennej Belgi, gdzie chłopiec żydowskiego pochodzenia trafia pod opiekę ojca Ponsa, który nie tylko pozwala mu przeżyć, ale zachować również tożsamość narodową. Autor łączy humor z powagą i udowadnia, że o dobru można mówić w sposób prosty, piękny, a zarazem pozbawiony sentymentalizmu. Tytułowy „Milarepa” uczył ludzi mądrości, a za punkt wyjścia przyjmował nicość. Uznawał medytacje nad marnością ludzkiej duszy, dostrzegał wielkie niedole człowieczej natury. „Zapasy z życiem” wskazują na ogromne znaczenie ma wiara w drugiego człowieka. Jun jest zbuntowanym nastolatkiem żyjącym na ulicach Tokio, z dala od rodziny, o której nie chce rozmawiać. Mistrz sumo, którego Jun często mija na ulicy, zdaje się nie zauważać jego drobnej postury i ciągle powtarza, że „widzi w nim grubego gościa”. Upór mistrza sprawia, że Jun odwiedza szkołę sumoków, w której zapozna się z tajemniczymi praktykami sztuk walki. Dzięki nim Jun odkryje w sobie siłę, inteligencję oraz zyska wiarę we własne możliwości. „ Pan Ibrahim i kwiaty Koranu” Momo jest zagubionym chłopakiem, zaniedbywanym przez ojca. Jego dzieciństwo dobiega końca, a dorosłości nie ma się od kogo nauczyć. Aż do dnia, gdy podkrada konserwy w sklepie pana Ibrahima i zyskuje niezwykłego przyjaciela, który wkrótce staje się także jego opiekunem i duchowym przewodnikiem. Nie jesteś skazany na swój los, możesz świadomie wpływać na swoje życie. To, czy jesteś szczęśliwy, zależy przede wszystkim od ciebie. Pierwszy raz twórczością tego, autora miałam do czynienia już w szkole podstawowej, pamietam, że wniósł on dość dużo do mojego życia. Tym razem, również tak się stało. Te powieści, są pełne filozoficznych przekazów, które na zawsze zostaną w waszym sercu. Po skończeniu tej książki musiałam zostawić wszystko i odetchnąć, przemyśleć swoje życie i to co powinnam w nim zmienić. Myśle, że powieści te już na zawsze zostaną dla mnie ważne, zostaną czymś, co pokazało mi świat w nowej lepszej odsłonie. Co dały mi powieści, tej książki? Zdecydowanie utrzymały mnie w duchu wiary, i na nowo pozwoliły wierzyć, że po deszczu zawsze nadchodzi słońce. A nasz los, nie jest niczym nieodmiennym, a zależy on wyłącznie od nas samych. Nauczyła mnie odmiennego spojrzenia na rzeczywistość i dostrzeżenia w niej tych dobrych rzeczy, których często nie zauważmy.