Laos recenzja

Gabi po tragedii, jaka ją spotkała, z chęcią poddałaby się załamaniu. Ma jednak powód, dla którego musi być silna. Niespodziewanie dostaje opiekuna na najbliższe tygodnie – Laosa, brata bliźniaka Iliasa. Oboje nie palą się do tego pomysłu, lecz skuteczne argumenty ojca chłopaka nie pozwalają im zrezygnować z tego układu.

Nie będę owijać w bawełnę i powiem wam, że druga część z serii „Ilias” nie jest lepsza od pierwszej. Dla mnie to ten sam poziom słabej poprzedniczki. Szybko można się domyślić, do czego wszystkie wydarzenia prowadzą. Same wątki były bardziej obyczajowo niż do gatunku romansu, aczkolwiek miałam wrażenie, że prawie nic się tam nie dzieje. I gdyby nie stan głównej bohaterki to działoby się praktycznie to samo co w poprzedniej części. Poza tym miałam wrażenie, że autorka co kilka rozdziałów powiela te same rozmyślania postaci. Ja rozumiem, oboje byli w żałobie, ale ciągłe słuchanie tego samego było w pewnym momencie nudne. Po skończeniu „Laosu” doszłam do stwierdzenia, że gdyby wycięto te powtórzenia i nic nieznaczące rozdziały, to z tej i tak krótkiej książki zostałoby może 1/3 całości.

Mimo nowych doświadczeń bohaterka wcale się nie zmieniła w porównaniu z częścią pierwszą. Dalej robi to samo i nie ma ochoty dogadać się w żaden sposób z bohaterem. Natomiast w przypadku Laosa doszło do śmiesznej sytuacji, bo jest takim podobnym bliźniakiem, że dosłownie w niczym nie odróżnia się od brata. Nawet cechy charakteru i sposób na życie ma ten sam. I gdyby na koniec autorka zrobiła zwrot akcji i stwierdziła, że Ilias żyje tylko zmienił tożsamość, to chyba bardziej bym w to uwierzyła. W postaci Laosa nie było za cholery oryginalności no chyba, że jedna umiejętność i inna opinia na temat własnej matki miała być tym innym elementem. Sama relacja pomiędzy Gabi a Laosem tworzyła się w czasie, o którym nie mam pojęcia. Ona ciągle obrażała się na chłopaka, on przez połowę czasu był pijany. Za każdym razem jakaś ich interakcja kończyła się rozejściem obojga. I tu nagle, jak meteoryt na końcu są razem. Nie rozumiem tego.

Strasznie się cieszę, że już skończyłam historię o Gabi i jej facetach. Nie wniosła do mojego życia kompletnie nic oprócz informacji, że każda dziewczyna, która jedzie do Grecji na wakacje lub do pracy jest strasznie łatwa. Zwłaszcza na syna szefa hotelu. Może fanom romansów i erotyków ta historia się spodoba, lecz dla mnie to był tylko umilasz czasu, o którym pewnie zapomnę. „Laos” tymczasem dostaje 3/10