Lekarze od zabijania recenzja

Echa II wojny światowej i jej okrucieństwa wybrzmiewają od lat i ciągle są obecne, niosąc przerażenie. Wiele skrytych tajemnic z tamtego okresu szokuje. Zło zagnieździło się wszędzie, nawet wśród ludzi składających przysięgę Hipokratesa. Wbrew przyrzeczeniu zabijali z zimną krwią i dokonywali "dzikich" eksperymentów na więźniach obozów.
Najczarniejszy scenariusz w dziejach medycyny. Współudział lekarzy Trzeciej Rzeszy w zbrodniach nazistowskich. Było ich trzystu.

"Młodzi, eleganccy mężczyźni, nazywający się nadludźmi, nawet swoim wyglądem pokazywali, że wyrastają ponad brudny, zbity w jedno tłum czekający, aż wykonają ten jeden ruch palcem".

Przejmujący reportaż Joanny Lamparskiej "Lekarze od zabijania. Medyczna gwardia Hitlera" czyta się niczym powieść, tyle że nie jest to fikcja literacka, ale brutalna rzeczywistość, której doświadczyło wielu ludzi. Autorka wyjawia, iż książka, którą oddaje w nasze ręce, powstała w złości. Im dłużej poznawała losy lekarzy z SS coraz bardziej była przerażona. Zwykli ludzie, swoje człowieczeństwo zostawiali przed bramą obozu. Obóz Gross-Rosen napawa okrucieństwem, o którym nawet nie śnimy w koszmarach.
"Lekarze" łamali kości, by uczyć się je składać, sztucznie wywoływali stany zapalne, by leczyć, podtruwali cyjankiem i innymi nieznanymi środkami, praktykowali sterylizację mężczyzn promieniami Roentgena i ubezpłodniali Żydówki przez wstrzyknięcie substancji żrącej. To tylko nieliczne bestialskie procedery.

@joannalamparskaofficial szczegółowo nakreśla sylwetki najokrutniejszych oprawców w fartuchach. Osób, które miały nieść pomoc i służyć potrzebującym. Doskonale wykształceni, niektórzy zasłużeni dla nauki. Sami pełni słabości i niedoskonałości próbowali ukryć prawdziwą twarz.

Jak można przytulać własne dziecko jak przed chwilą posłało się do krematorium czyjąś córkę?

Reportaż uzupełniony fotografiami, licznymi przypisami przedstawia studium kluczowej roli jaką odegrała znaczna część grona lekarskiego w polityce Hitlera.

"Nie ma pewności, że zwykły człowiek zapomni o swojej zwykłości. Trupy wciąż leżą w szafach".

Polecam bardzo!