Ostatnie piętro recenzja

Sięgając po książkę "Ostatnie piętro", nie skojarzyłam nazwiska autorki, więc zaczynałam ją bez większych oczekiwań. Miej więcej w połowie uczucie déjà vu nie dawało mi spokoju i sprawdziłam inne tytuły napisane przez Louise Candlish i wtedy wszystko stało się jasne. To ona napisała "Tuż za ścianą", czyli thriller, który do tej pory sprawia, że mam ciarki żenady, choć czytałam go już jakiś czas temu. Dotrwałam do końca tej powieści, ale mam wrażenie, że to będzie już ostatnie moje spotkanie z twórczością tej autorki.
Tym razem poznajemy historię Ellen Saint, która jest matką nastolatków. Gdy jej syn znajduje sobie nowego kolegę, od razu przeczuwa ona kłopoty, gdyż Kieran wyraźnie sprowadza Lucasa na złą drogę. Kobieta zaczyna mieć na jego punkcie obsesję, a gdy dochodzi do tragicznego w skutkach wypadku, wszystko tylko przybiera na sile, a ona coraz mocniej pragnie zemsty.
Louise Candlish ma jakiś nietypowy talent do tworzenia tak irytujących postaci, że czytelnik (mam tu na myśli przede wszystkim siebie) aż ma ochotę nimi potrząsnąć. Tak było w poprzednio czytanej przeze mnie książce jej autorstwa i tak było teraz. Ellen doprowadzała mnie do szału, a zresztą nie tylko ona, bo pozostałe postacie także pozostawiały wiele do życzenia.
Sam pomysł na fabułę wydawał mi się intrygujący i dlatego się na nią skusiłam, ale coś tu jednak nie wyszło tak jak powinno. Ja osobiście nie jestem miłośniczką postaci, które wywołują tak negatywne emocje i choć niektórzy czytelnicy zachwycają się tego typu zabiegami, tak ja ledwo dotrwałam do końca.
Na domiar złego przez większą część książki wiedziałam jak to wszystko się zakończy i końcówka ani trochę mnie nie zaskoczyła. Przedstawia ona raczej typowe problemy nastolatków i podobny schemat pojawia się w setkach powieści, więc nie wniosła ona nic świeżego czy odkrywczego.
Jedynym plusem całej tej historii jak dla mnie jest wyłącznie sposób narracji, bo choć wiele osób nie lubi jak bohater zwraca się wprost do czytelnika, tak ten zabieg akurat bardzo mi się spodobał, tak samo jak motyw pisania jako terapii. Akurat tego w żadnej innej historii nie widziałam i miło mnie to zaskoczyło.
Jeżeli ktoś czytał "Tuż za ścianą" i mu się ta książka podobała, to "Ostanie piętro" także prawdopodobnie przypadnie mu do gustu. Jednak jeżeli było odwrotnie, to mam wrażenie, że tutaj nie jest lepiej. Autorka trzyma ten sam poziom i niektóre zdania z poprzedniej mojej recenzji mogłabym wkleić bez przeszkód tutaj.
Ja jestem raczej na "nie". Wydaje mi się, że twórczość Candlish po prostu nie jest dla mnie i kolejne pozycje sobie daruję.