Recenzja książki Splątani

SPLĄTANI

FAKTY

"Według założeń mechaniki kwantowej cząstki pozostają ze sobą splątane, niezależnie od dzielących je odległości. Dokonując pomiaru jednej z nich, wpływamy natychmiast na stan drugiej, nawet jeśli ta oddalona jest o miliony kilometrów. Splątanie kwantowe zdaje się łamać najważniejsze prawo fizyki – nic nie może poruszać się szybciej od światła".

FABUŁA

Na autostradzie A4, gdzieś pomiędzy Katowicami a Krakowem dochodzi do dość zaskakującego porwania jednego z najbogatszych Polaków - Profesora Jana Potockiego - pioniera nowoczesnych technologii, właściciela firmy Quantum – Fuel. Splot różnych wydarzeń sprawia, że sprawa trafia na biurko Wilhelma Borsztajna aspiranta sztabowego w katowickiej drogówce, który daje się wplątać w nią myśląc, że stanie się ona dla niego przepustką do powrotu na stanowisko detektywa. Pomaga mu w tym analityczka finansowa Zuzanna Fuchs, która podobnie jak Wilhelm przypadkowo zostaje wplątana w tę historię. A może to nie przypadek? Wszystkie tropy, a jest ich kilka, prowadzą nas do firmy porwanego profesora Potockiego, a dokładniej do budzącego grozę Maksymiliana Kutza, który pod dachem Q-F przeprowadza eksperymenty z komercyjnym wykorzystaniem fenomenów splątania.

KSIĄŻKA I JA

Od samego początku ta książka mnie zaciekawiła. Już pierwszy opis jaki pojawił się na profilu Wydawnictwa przykuł moją uwagę. Zapragnąłem dać się "splątać" tej opowieści. W pewnym momencie jednak musiałem dość głośno i wyraźnie powiedzieć STOP – kurna, co tu się wyprawia – poziom abstrakcji mnie przerósł i spowodował, że miałem ochotę natychmiast tę powieść odłożyć i dalej nie czytać.

(...)

Wziąłem jednak głęboki wdech – odsapnąłem na moment, dałem sobie czas na złapanie dystansu i powróciłem do lektury.– Okej, co ma być to będzie – pomyślałem sobie.– Umysł mam otwarty. Dam radę – powiedziałem w myślach. I nie żałuję! Mój umysł utonął w uczuciu niepewności i strachu. Czułem "mielonkę turystyczną zamiast mózgu".

Lubię mieszanie gatunków, to mi daje ogromny fun, choć niesie też pewne ryzyko. I tutaj trochę tak było – choć ta forma pomieszania gatunków – thiller z elementami kryminalnymi i dorzucę, podobnie jak Grzegorz @books_and_me_90 , ze szczyptą science fiction – była ciekawa to jednak trochę to nie moja bajka. Niemniej Autor mnie porwał tym opowiadaniem, a zakończenie spowodowało, że już nie mogę się doczekać kontynuacji.

Debiut Pana Łukasza uważam za udany i polecam serdecznie do sięgnięcia po niego. Gratuluję Panie Łukaszu!!!