Mirabelium. Pierwsze Ogniwo recenzja

"Mirabelium. Pierwsze Ogniwo" to fantastyka w najlepszym stylu. Wspaniale wykreowany świat magicznej krainy, w której dzieje się akcja, pobudzi wyobraźnię każdego miłośnika literatury fantasy. Magię spotykamy tu niemal na każdym kroku. Dobro i zło współistnieją obok siebie. W powietrzu unosi się tajemnicza aura, a wszędzie pełno niebezpieczeństw. Wśród bohaterów są czarodzieje, rusałki, krasnoludy i żercy. Elementy znane ze świata fantasy mieszają się tu ze słowiańskimi wierzeniami. Dodatkowo mamy jeszcze wątek kryminalnego śledztwa. Takiego świata jeszcze w literaturze nie spotkałam.

Początek sprawia wrażenie, że książka będzie trudna. Wpadamy w sam środek Mirabelium, spotykamy od razu wielu bohaterów i trudno jest się połapać, o co chodzi. W tekście spotykamy odnośniki do "Dodatków" zamieszczonych z tyłu książki. Czytać je teraz, czy później? Chaos początkowych rozdziałów warto przetrzymać. Czytając dalej, wchodzimy coraz głębiej w baśniowy świat, który zaczyna nas wciągać. Fabuła staje się bardziej zrozumiała i coraz bardziej wciągająca. A "Dodatki" można przeczytać na końcu. Pokażą nam, jak wspaniała jest wyobraźnia autora i ile jeszcze w tej magicznej krainie może się wydarzyć.

Główny bohater powieści to detektyw Mojmir Lupej. To jemu przez cały czas towarzyszymy. Zadaniem Mojmira jest rozwiązać zagadkę morderstwa. W okrutny sposób zabito córkę hrabiego Adriannę. Mojmir dostaje zlecenie pojmania mordercy. W wykonaniu zadania chce mu pomagać bliźniacza siostra zabitej, Liwia. Śledztwo okazuje się trudne i zawiłe. W poszukiwaniu rozwiązania Mojmir przemierza całe Mirabelium i spotyka mnóstwo osób. Czytelnika czeka wiele zaskoczeń i zwrotów akcji. Zakończenie jest największym zaskoczeniem. Aż szkoda, że książka skończyła się w tym miejscu. Bardzo chciałabym czytać dalej.

Powieść "Pierwsze Ogniwo" przypomina mi najlepsze książki z gatunku fantasy. W świecie Mirabelium czułam się tak samo jak w krainach wykreowanych przez innych twórców tego gatunku. Trochę jak w krainie Wiedźmina, trochę jak w Śródziemiu Tolkiena. Ten sam mroczny klimat, sporo okrucieństwa. Dużo zagadek, niepewności. Ciekawi, barwni bohaterowie, których albo się kocha, albo nienawidzi. Bogactwo świata przedstawionego jest największą zaletą tej książki. Polecam miłośnikom literatury fantasy. Ta powieść może ich zachwycić.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl