Miejsce na skale recenzja

Czy spotkaliście się już ze stwierdzeniem, że sami kształtujemy swoją rzeczywistość?

Myślę, że nasze postrzeganie i rozumienie świata ma ogromny wpływ na to jakim się staje. Tak samo jest z dobrymi historiami.

To jedna z nich.
"Miejsce na skale" , autorstwa Kate i Jo Temple, wydana przez wydawnictwo Kropka to jedna z książek która niesie za sobą wartościowy przekaz.
Opowiada dwie historie i to od nas, czytelników zależy jak wykreujemy świat głównych bohaterów.

Na kartach książki poznajemy dwie podróżujące foki, najpewniej maleństwo i jedno z rodziców, szukające schronienia oraz mieszkańców pobliskiej skały.
Mimo oszczędnej treści przekaz jest bardzo dobitny. Foki, które zajmują stabilny grunt nie chcą podzielić się swoją przestrzenią i odganiają przybyszów, zdając ich na łaskę natury. Budzi to ogromne emocje, wzmaga lęk i zagubienie. Początkowo pomyślałam, że to straszne i ciężko czyta mi się o krzywdzie innych, szczególnie zwierząt. Ale odkryłam, że moją empatię mogę spożytkować jeszcze w jeden sposób...

Wystarczy odwrócić książkę i zacząć ją czytać wspak!
Dostrzeżemy nadzieję, wytchnienie i spokój, bijący z tej samej historii w innym wydaniu.
Czy moja córkę uspokoiła ta wersja? Zdecydowanie. Dziś odwróciła ją i tak właśnie chciała czytać.
Tak nie wiele potrzeba aby zaznać spokoju, prawda?

Należy jednak pamiętać, że życie bardzo często nie jest takie otwarte na nasze korekty i trzeba zmagać się z trudnościami. Jest ono jednak zdecydowanie prostsze gdy mamy świadomość, że to my mamy niewątpliwą zdolność jego odmiany i to my podejmujemy wiele z możliwych decyzji. Gdy mamy mniej niż 5 lat testujemy swoją sprawczość, uczymy się negocjacji i wybierania.

Poza kreatywnym rozwiązaniem w treści to co mnie ujęło to oczywiście przepiękne wydanie. Matowa okładka, oszczędność kolorów, perfekcyjne dostosowanie bohaterów na kartach książek
I emocje.
Które wylewają się spod wspaniałych linii rysunków.

To jedna z tych książek, które otwieramy i nie może doczekać się jej zawartości. A zaraz po przeczytaniu znów wracamy do... końca.