Mieszko. W blasku chwały recenzja

Mieszko, historia, jakiej nie znacie! Podana w epicki sposób pochłania na długie godziny. Daniel Komorowski świetnie sobie poradził z przybliżeniem losów Piasta, zanim ten zasiadł na tronie.

Pełna intryg, krwawych bojów, politycznych rozgrywek powieść, która przenosi w czasy wczesnego średniowiecza, do epoki, w której kształtowały się fundamenty polskiej państwowości.

Wyczekiwałam kontynuacji historii Mieszka i byłam pewna, że i tym razem Komorowski świetnie sobie poradzi. Dostałam historię tętniącą życiem, gdzie wszelkie uciechy przeplatały się z krwawymi bojami, a szczęk oręża dzwonił mi w uszach. Ach, ta powieść jest jak wehikuł czasu! Doskonale oddaje ducha i prawna epoki, która dawno już minęła. I to jest bez wątpienia największy atut tej powieści i znak rozpoznawczy Autora, który potrafi łączyć fakty historyczne z niepowtarzalną narracją.

Daniel Komorowski relacjonuje historie Mieszka z lekkością, jednocześnie nie zapominając o ważnych tematach, które od wieków pojawiają się tam, gdzie toczy się walka o władzę. Intrygi polityczne, wewnętrzne konflikty, zawirowania religijne i miłość, to wszystko ubrane w średniowieczną obyczajowość. Oj dzieje się tu nieustannie coś ciekawego, co napędza fabułę i mocno trzyma przy książce.

Wspominałam już o tym przy recenzji pierwszej części tego fascynującego cyklu, ale nie zaszkodzi, bym o tym przypomniała. Podoba mi się kierunek, w którym poszedł Autor, przedstawiając losy Mieszka. Od wygnańca po wielkiego konunga Dagome. Wewnętrzne zmagania tego bohatera są nakreślone w sposób niezwykle precyzyjny i rzeczywisty. Miałam okazję zobaczyć, jak trudne decyzje i wyzwania kształtowały charakter Mieszka (Dagome) i prowadziły go do miejsca, w którym się znalazł. Im więcej odkrywałam informacji, tym bardziej byłam przekonana, że Dagome ma, wszystkie cechy dobrego władcy.

Komorowski przedstawia go jako świetnego stratega, dyplomatę i dzielnego wojownika, ukazując zarówno jego sukcesy, jak i trudności, z jakimi musiał się zmierzyć na swojej drodze.

Po raz kolejny przekonałam się, że Daniel Komorowski potrafi pisać o historii w sposób ciekawy i wciągający, a tym samym wywołać w czytelniku ogrom emocji. Dynamiczne tempo, ciekawe dialogi i doskonale zobrazowane tło społeczne sprawiły, że czytając, zapomniałam o współczesności i czułam się jak mieszkanka średniowiecznego grodu.

Polecam!