Recenzja książki 33 razy, mój kochany

Dawno się tak nie wzruszyłam.. 
33 razy mój kochany to cudowna opowieść o miłości, stracie, smutku, żałobie..
W wieku 33 lat Helene umiera na raka. Jej ostatnim życzeniem jest napisanie przez męża 33 listów - po jednym za każdy rok jej życia. Początkowo Julien uważa, że to nie jest dobry pomysł i nie może się przemóc. Jednak kochał swoją żonę tak bardzo, że postanowił spróbować. W swoich listach wyraża swój ból i rozpacz po stracie ukochanej. Ciężko mu wrócić do normalnego życia. Jedynie syn Artur daje mu siły do tego, by co rano wstać. Julien chowa listy w specjalnej skrytce w nagrobku. Nikt nie wie o jej istnieniu. Pewnego dnia listy znikają, a w skrytce znajduje się kamienne serce.. Czy to znak od Helene? Jaki miała cel prosząc męża o korespondencję.. Zastanawiam się czy tam po drugiej stronie na prawdę istnieje inny świat i czy spotkamy się tam z najbliższymi? Jak głęboka może być miłość i ile może przetrwać.. Ciekawa jestem waszego zdania.
A książkę polecam bardzo, mimo, iż wylałam przy niej morze łez - warta jest poznania.