Name: 33 razy, mój kochany
Rating: 7.29 (17 reviews)
ISBN: 9788375155822

33 razy, mój kochany

Nicolas Barreau

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów

Opis

Kiedy z czegoś dramatycznego rodzi się coś pięknego, może chodzić tylko o miłość. Hélène miała trzydzieści trzy lata, gdy zmarła. Julien, jej mąż, przyrzekł, że po jej śmierci napisze do niej trzydzieści trzy listy – po jednym za każdy rok jej życia. Dotrzymał słowa. Pisał żonie o ich synu Arturze, o tym, jak sobie bez niej radzi, o swojej rozpaczy i niegasnącej miłości. Każdy list chował w skrytce na cmentarzu Montmartre. Po pewnym czasie odczuł, że ten rytuał daje mu pocieszenie. Pewnego dnia listy zniknęły, a na ich miejscu Julien znalazł małe kamienne serce... Czy jego zranioną duszę zdoła ktoś wyleczyć?

Data wydania: 2019-07-08

ISBN: 978-83-7515-582-2, 9788375155822

Wydawnictwo: Otwarte

Kategorie: Romans, Literatura kobieca

Stron: 320

dodana przez: Mirko

Recenzje

Miłość z zaświatów

3.11.2019

Dawno się tak nie wzruszyłam.. 33 razy mój kochany to cudowna opowieść o miłości, stracie, smutku, żałobie.. W wieku 33 lat Helene umiera na raka. Jej ostatnim życzeniem jest napisanie przez męża 33 listów - po jednym za każdy rok jej życia. Początkowo Julien uważa, że to nie jest dobry pomysł i nie może się przemóc. Jednak kochał swoją żonę tak ... Recenzja książki 33 razy, mój kochany

@Ajunadesign × 4

nadzieja

8.09.2019

Pocałowałem Artura i przez krótką chwilę zastanawiałem się, po jak cienkim lodzie się poruszamy, lokując nasze uczucia w żywych istotach. Tak łatwo nas wszystkich unicestwić. Każdego dnia. Każdej godziny. 33 razy, mój kochany, to opowieść o stracie. O śmierci. O nieżyciu. O uczeniu się żyć na nowo. O poszukiwaniu siebie, swojego szczęścia. O mił... Recenzja książki 33 razy, mój kochany

@Angel × 3

33 razy mój kochany

4.10.2022

Jakiś czas temu odkryłam, że bardzo dobrze czyta mi się powieści, które wyszły spod pióra francuskich autorów. Zachwycił mnie E.E.Schmitt, T. Le Boucher, Ch. Dabos... teraz do tego zacnego grona mogę zaliczyć również N. Barreau. Wspominałam, że motyw śmierci i choroby nie należy do moich ulubionych. Okazuje się jednak, że gdy już na wstępie ktoś ... Recenzja książki 33 razy, mój kochany

@bookoralina × 2

33 razy, mój kochany

5.11.2019

Cóż to była za historia. Chociaż może najpierw powiem dwa zdania o czym jest ta książka. Otóż po walce z nowotworem umiera żona głównego bohatera. Jednak przed śmiercią ma do niego ostatnią prośbę, która brzmi: napisz do mnie 33 listy, będę wiedziała co się u Was dzieje. Wierzyła, że to mu pomoże pogodzić się ze stratą? Czy pomogło? Odpowiedz znaj... Recenzja książki 33 razy, mój kochany

@Booksmyhobby × 2

Zobacz wszystkie (6) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@rudy_lisek_czyta

2019-07-19

7 /10

Przeczytane

110/2019 7.5/10
Śmierć stanowi nierozerwalną część bytu każdego człowieka,jednak utrata bliskiej nam osoby bardzo nas boli i rani nasze serce. W powieści francuskiego pisarza Nicolasa Barreau'a ”33 razy,mój kochany”zmierzmy się z tą stratą.Czasem z czegoś dramatycznego potrafi zrodzić się coś naprawdę pięknego.
.
Julien jest młodym wdowcem a do tego utalentowanym pisarzem. Przed pięcioma laty na paryskim cmentarzu Montmarte poznał swoją żonę.Był to słoneczny,majowy dzień. Dzień,w którym wszystko się zaczęło,i który już na zawsze pozostanie w jego pamięci i sercu. Teraz,nie cały rok po odejściu jego ukochanej, Julien nie wie co ma ze sobą zrobić. Jego mały promykiem w tej całej rozpaczy jest 4-letni syn Artur. Mężczyzna pamięta także,że przed śmiercią Helene, obiecał jej napisanie do niej 33 listów,jeden na każdy rok jej życia. Pisząc te listy Julien zdaje sobie sprawę,że stały się one dla niego wielką pociechą i pewnym ratunkiem,terapią na złagodzenie tego bólu. Aż pewnego dnia wszystko się zmienia,gdy Julien odkrywa,że ktoś zabiera jego miłosną korespondencje do żony i pozostawia drobne dary. Co stało się z listami ? Czy to znak z nieba ?
.
”Gdy szczęście zamyka drzwi,otwiera inne.
Ale często patrzymy tak długo na zamknięte drzwi,
że nie widzimy tych drugich,
które się dla nas otwarły.” R.Tagore
.
”33 razy,mój kochany”to słodko-gorzka opowieść o miłości,nadziei,bólu i stracie. Powieść jest melancholijna i bardzo klimatyczna. Ta histor...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@angell15

2020-05-07

7 /10

Powieść, która trafiła do mnie poprzez book tour u Zaczytanej Martuśki, jest jawnym dowodem na to, iż nie należy oceniać książki po okładce. Widząc różowo kwitnące drzewo spodziewałam się wzruszającej i zabawnej historii miłosnej. Jednakże rozczarowałam się już po pierwszych stronach, gdy okazało się, że głównym bohaterem jest młody wdowiec, opłakujący zmarłą żonę. Czy komedia romantyczna może rozpocząć się na cmentarzu? Niebywałe, lecz Nicolas Barreau udowadnia, że tak!

"Helene miała trzydzieści trzy lata, gdy zmarła. Julien, jej mąż, przyrzekł, że po jej śmierci napisze do niej trzydzieści trzy listy - po jednym za każdy rok jej życia. Dotrzymał słowa."

Julien w rozpaczy nie mógł się pozbierać, wciąż rozmyślał o swojej pięknej Helenie. Mimo to zaczął pisać, by zadość uczynić jej życzeniu. Początkowo ciężko mu szło, jednak z czasem znalazł w tej jednostronnej - z początku - korespondencji rytuał, który przynosił mu ukojenie.

"Każdy list chował w skrytce na cmentarzu Montmartre.(...) Pewnego dnia listy zniknęły - zamiast nich Julien znalazł małe kamienne serce."

"Gdy szczęście zamyka jedne drzwi,
otwiera inne.
Ale często patrzymy tak długo
na zamknięte drzwi,
że nie widzimy
tych drugich,
które się dla nas otwarły."

Mężczyźnie wiele czasu zajmuje odnalezienie drzwi, o których tak pięknie pisał bengalski poeta Rabindranath Tagore. Jednak ktoś niepozorny, przypadkiem...

» czytaj dalej

| link |

@miedzyksiazkami

2020-04-12

7 /10

Przeczytane

"Życie stało się tak cholernie trudne. Wierz mi, naprawdę się staram. Próbuję być silny, tak jak mówiłaś, i żyć dalej – bez Ciebie."

Głównego bohatera poznajemy na cmentarzu Montmarte, przy grobie swojej żony. Helen umiera w wieku 33 lat, na łożu śmierci poprosiła swojego męża, aby po jej śmierci napisał do niej 33 listy. Początkowo Jules nie jest w stanie nic napisać, strata ukochanej osoby wywróciła jego życie do góry nogami. Pomimo bólu, dotrzymał obietnicy napisał do swojej zmarłej żony 33 listy, pisał w niej o swoim smutnu, żalu i miłości do niej. Pewnego dnia, gdy zanosi kolejny list na cmentarz zauważa, że nie ma pozostałych listów. Co się stało z listami? Kto je zabrał?
Książka troche mnie zawiodła, nie wywołała we mnie większych emocji. Książkę polecam osobom, które lubią powieści romantyczne i obyczajowe. Czyta sie bardzo szybko, ale raczej nie wrócę do niej kolejny raz.

"Kiedyś znowu będziemy razem. Może pod postacia białych obłoków będziemy tańczyć na niebie, może korzenie dwóch drzew splotą się ze sobą na wieki... Któż może wiedzieć."

| link |