Recenzja książki Gaumardżos! Opowieści o Gruzji

Dzisiaj mija 10 lat od pierwszego wydania książki "Gaumardżos!" Anny Dziewit-Meller i Marcina Mellera przez Wydawnictwo WAB.

Nigdy do tej pory nie byłam w Gruzji, a dzięki tej książce nabrałam apetytu na bajkowe krajobrazy, biesiady przy wspólnym stole z życzliwymi mieszkańcami przy dźwiękach lokalnej muzyki. Podobno ich kuchnia jest pełna wyjątkowych zapachów i smaków. Próbowała raz, ale z doświadczenia z innych krajów wiem, że na miejscu smakuje lepiej.

Uwielbiam historie o ludziach i historii w wydaniu Marcina Mellera, które zyskują dzięki jego poczuciu humoru i niesamowitej umiejętności patrzenia na ludzi. Tym razem książkę uzupełniły teksty jego żony Anny, jako pewnego rodzaju przeciwwaga. Takie i męskie i kobiece i wspólne spojrzenie na ten kraj, jego tradycje, folklor i kontrasty.
Obok kuchni (tu widząc zdjęcia potraw i czytając o nich dostawałam ślinotoku) Anna i Marcin piszą o tamtejszej kulturze, nawiązują do historii i polityki (te dwie ostatnie, to domena Marcina). Nie pokazują Gruzji jedynie z tej pięknej strony, bo obok pięknych krajobrazów i zachwalanej gościnności w społeczeństwie nie brakuje wad, a kraj ma też swoje ciemne strony.

To co bardzo mi się spodobało, to fakt iż rządzą w nim kobiety, które od zawsze miały wpływ na politykę i to głównie dzięki nim Gruzja się odrodziła, bo kiedy mężczyźni topili smutki w winie, one brały na siebie trud utrzymania rodziny.
Dumą Gruzji jest królowa Tamara, a okres jej panowania określa się mianem Złotego Wieku Gruzji. Pamięć o jej dokonaniach jest wciąż żywa, nic dziwnego, że pojawia się w legendach i w toastach na ucztach. Duma i pycha, to też cechy prawdziwego Gruzina.

A gdy o Gruzinie mowa, to macie swojego ulubionego?
Ja mam! I chyba większość z Was go zna. Grigorij Saakaszwili z serialu "Czterej Pancerni i pies".

Nie znam wcześniejszych wydań, ale to jest genialne! Okładka jest rewelacyjna, a środek obfituje w cudowne zdjęcia.

Podobno dzięki tej książce sporo ludzi zakochało się w Gruzji platonicznie, część z nich wyruszyło w podróż i mogło zakochać się na żywo, wielu zmieniło swoje życie.
Ja też jestem jakby radośniejsza.