Mroczne wody recenzja

Lubię czytać dobrze napisane powieści, dzięki którym mogę przenieść się do innego miejsca na ziemi i do innej epoki. Jedną z moich ulubionych autorek jest Philippa Gregory, która w swoich książkach potrafi w sposób niezwykle malowniczy i obrazowy przedstawić świat i bohaterów.

Tym razem pochłonęła mnie druga część serii o silnych, niezwykłych kobietach - "Mroczne wody". Akcja dzieje się w XVII wieku. Śledzimy dalsze losy Alinor i jej córki, które obecnie mieszkają w porcie w Londynie. Od wydarzeń z książki "Mokradła" minęło kilkanaście lat. Kobiety prowadzą skromny biznes i żyją uczciwie, ale nie dostatnio. Pewnego dnia przybywa do nich piękna wenecjanka. Twierdzi, że jest wdową po synu Alinor, Robercie, który podobno utonął w wodach weneckiej laguny. Jednak Alinor nie wierzy w tę historię. Czuje, że jej syn żyje.

Czy młoda wdowa mówi prawdę? Czy jest tym, za kogo się podaje? Czy Robert żyje?

Powieść przenosi nas do Londynu i Wenecji. Dzięki temu zabiegowi, możemy przyjrzeć się jak różniły się oba te miejsca. Pod wieloma względami były to odmienne światy. Człowiek, który przybywał do Wenecji pierwszy raz, czuł się zdziwiony, zaskoczony i oszołomiony.

"Mroczne wody" to przede wszystkim historia o ludziach. O silnych kobietach, ich tajemnicach, sekretach, miłościach i słabościach. Dla jednych liczyło się uczciwe, proste życie, które wypełniała praca. Dla innych najważniejsze były pieniądze i by je zdobyć, potrafiły kłamać, oszukiwać, zwodzić. Życie kobiet nie było łatwe. Często musiały walczyć o siebie i swoich bliskich. Nie brakowało im odwagi i ambicji.

Autorka pokazała duże różnice społeczne, jakie panowały w XVII wieku. Jednak problemy nie omijały nikogo, ani biednych, ani bogatych. Bardzo łatwo można było stracić wszystko: miłość, pieniądze, honor.

Powieść Philippy Gregory ma mroczny, gęsty klimat i swój niespieszny rytm, a zakończenie może zaskoczyć niejednego czytelnika.

"Mroczne wody" to niebanalna, ciekawa historia, którą warto poznać.

Polecam serdecznie. Przyjemnej lektury.