Smolarz recenzja

Ostatnie wydarzenie wstrząsnęły życiem Igora. Brudny świat polityki i układy tak pochłonęły, przemieliły i wypluły komisarza, że postanowił rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady.
Duszne i mroczne, w których kryje się legenda o smolarzu. Nawet w najczarniejszych snach nikt nie przypuszczał, że skrzętnie skrywane tajemnice ujrzą światło dzienne. A pojawienie się Brudnego zwiastuje prawdziwe trzęsienie ziemi.

Gdzie Igor tam i kłopoty. Tak też było i tym razem. Sielskie i spokojne Bieszczady, które miały się ostoją dla komisarza, stały się ośrodkiem zła, piekła i brutalnej prawdy. Zwykły dzień, zwykłe spotkanie dwóch młodych kobiet i zwykła rozmowa stały się początkiem tsunami, po którym wcale nie przyszedł spokój, a początkowa prawda wcale nie jest tak oczywista, jak się wydawało.

Autor kolejny raz zaserwował czytelnikom prawdziwy rollercoaster emocji. Stworzył zwartą i pełną akcji opowieść, od której nie sposób się oderwać. Myślałam, że Igor bez Czarneckiego i Julki przy boku nie skradnie mojego serca, a jednak. Dobrze, że autor postanowił wrzucić Igora w inną lokację, bo już myślałam, że Zielona Góra to jakieś zagłębie psychopatów, prawie jak Sandomierz w Ojcu Mateuszu. Tym razem jest mroczno, duszno i tajemniczo. Jednym słowem idealne warunki dla Brudnego. Tutaj nie ma się do czego przyczepić. Fabuła rozpędza się niczym francuski pociąg, nie ma dłużyzn, które mnie tak irytują, nie ma przestoi, niepotrzebnych dialogów i kwiecistych opisów przyrody. To taki kryminał, w którym pomysł broni się sam. Jest napięcie, akcja i spektakularne zakończenie. A jak dodamy to tego dialogi okraszone szczyptą sarkazmu, otrzymujemy prawdziwą perełkę. Nie chce za dużo spojlerować, ale ilość wątków, jakie Piotrowski umieścił w książce, może przyprawić o ból głowy. Jednak wszystko jest tak poukładane, taki wynikające z siebie, że nie mamy poczucia przypadkowości, czy niepotrzebnego chaosu.

Przemysław Piotrowski to pisarz przez duże P i nasze dobro narodowe. Zaskakuje, wzrusza i serwuje cały wachlarz emocji. Tak się tworzy legendę. Legendę Igora Brudnego.