Materiał na chłopaka recenzja

Jestem absolutną fanką wszystkiego co brytyjskie: programy, książki, filmy, seriale. Brytyjski humor jest najbliższy mojemu sercu, najgłośniej śmieje się właśnie przy produkcjach z Wielkiej Brytanii. Kiedy przeczytałam zapowiedź "Materiału na chłopaka", wiedziałam, że to jest to - wiedziałam, że przepadnę i zakocham się nie tylko w humorze, lotności tej powieści, ale też w historii, bo ta jest niesamowicie urocza!

Luc O'Donnell jest synem gwiazdy rocka i popularnej piosenkarki. Jest traktowany jak celebryta, chociaż chciałby raczej mieć święty spokój. Nie prowadzi najbardziej "porządnego" stylu życia, aby ratować swoją reputację i miejsce pracy - musi znaleźć faceta, który pomoże mu uratować reputację.

Wiecie, ja myślałam, że to będzie jakiś zwykły romans, tylko, że główni bohaterowie są nieheteronormatywni. Nic bardziej mylnego! To był romans, obyczaj, komedia - książka inna niż wszystkie, kompletnie wyjątkowa. Już przy pierwszych stronach płakałam ze śmiechu z tych typowo brytyjskich żartów, z tego jaki niefrasobliwy jest Luc i z tego, jakim typowym brytyjskim sztywniakiem na samym początku był Oliver - chłopak Luca na niby.

Ta powieść to całkowita przyjemność i czar. Historia jest niesamowicie czarująca i urocza, a główni bohaterowie stali się dla mnie w jakiś niewytłumaczalny sposób bliscy. W dodatku nie umiem tego wytłumaczyć, ale ja do tej historii czuję niewyobrażalny sentyment, chociaż dopiero co ją skończyłam i odłożyłam na półkę - wygląda na to, że szybko zrobię reread.

Widziałam też, że to nie jest pojedyncza książka - jestem zachwycona tą informacją i liczę, że kolejne części także zostaną w Polsce wydane, bo ta powieść nie może się tak skończyć i miałoby w niej nic więcej nie być! Luc i Oliver stali się dla mnie tak bliscy, że czułam się czytając, jakby byli moimi przyjaciółmi, jak wspomniałam już o tym wcześniej.

To najzabawniejsza, najbardziej urocza i najbardziej emocjonalna powieść, jaką przeczytałam. Wydawało mi się, że tak dobrej powieści jak Red, White & Royal Blue o bohaterach nieheteronormatywnycy już nie przeczytam, ale ta powieść jest zdecydowanie lepsza!