Wielka Czwórka recenzja

„Wielka Czwórka” to kolejna książka Agathy Christie, w której główną rolę odgrywa Herkules Poirot. Wspomnienie o roli jest dosyć znaczące w kontekście tej konkretnej publikacji, ponieważ w przeciwieństwie do poprzednich części cyklu, które miałam okazję przeczytać, ekscentryczny Belg wydawał się zupełnie inny, niczym aktor występujący przed publicznością. Czy zatem ta zmiana była w mojej ocenie dobra? Już spieszę z wyjaśnieniem!

Chociaż bardzo lubię książki Agathy Christie i uważam, że autorka jest niekwestionowaną królową kryminałów, nie wszystkie jej powieści trafiają w mój literacki gust. Właśnie tak było w przypadku „Wielkiej Czwórki”, czyli jak dotąd najgorszego spotkania z Herkulesem Poirotem.

W postaci ekscentrycznego detektywa zawsze urzekało mnie to, jak powoli, w tylko sobie znajomym tempie, dochodził do sedna sprawy i rozwiązania zagadek tajemniczych morderstw. Jego postępowanie zawsze charakteryzował porządek i umiejętność dostrzegania nawet najdrobniejszych szczegółów. Tymczasem w „Wielkiej Czwórce” ten dobrze mi znany schemat został zaburzony. Powieść zdominował bowiem chaos, co mocno kłóciło mi się z kreacją Poirota.

Drugim elementem, który totalnie mnie rozczarował, było tempo całej historii, która nie dość, że ciągnęła się w nieskończoność, to na domiar złego była przeraźliwie nudna i przewidywalna.

Natomiast najbardziej rozczarowała mnie kreacja Artura Hastingsa. Nie będę ukrywać faktu, że już w poprzednich książkach (w tych, w których oczywiście się pojawiał), niesamowicie mnie irytował, ponieważ nie przepadam za postaciami, które nie są zbyt bystre, ale tutaj autorka zrobiła z niego totalnego idiotę.

„Wielka Czwórka” to historia, która w mojej ocenie totalnie Christie nie wyszła i obawiam się, że gdyby jakiś czytelnik, który nigdy nie miał styczności z twórczością autorki, zabrałby się za nią jako pierwszą, nigdy więcej nie zechciałby sięgnąć po jej twórczość. Nie wiem, co pani Agatha miała w głowie, tworząc tę powieść, ale zdecydowanie powinna była zachować ją dla siebie. Niemniej jednak pomimo tak wielkiego rozczarowania, będę kontynuować swoją przygodę z jej twórczością i mam nadzieję, że kolejne książki, których nie miałam wcześniej okazji czytać, okażą się o niebo od tej lepsze!