Slumdog. Milioner z ulicy recenzja

Nie jestem zwolenniczką najpierw oglądania filmu, a następnie czytania książki. Jednak w tym wypadku czuję się usprawiedliwiona, gdyż nie miałam zielonego pojęcia, że istnieje książka, na podstawie której stworzono film. Dowiedziałam się o tym, gdy już obejrzałam "Slumdoga". Może dzięki temu moja recenzja będzie ciekawsza?
Tak więc, gdy już obejrzałam film, a następnie przeczytałam książkę, byłam w lekkim szoku. Książka tak bardzo różni się od filmu, że nie wiem, czy można ją nazwać ekranizacją. Ewentualnie - adaptacją. Tyle szczegółów się nie zgadza, takich jak choćby wysokość nagrody w teleturnieju. Myślę, że zmienianie tego było zbędne.
Zapewne muszę odpowiedzieć na pytanie: w takim razie, książka czy film?
To chyba jedyny taki przypadek, gdy odpowiem, że film.
Książka, dla mnie, była mdła. Nie mogłam doczekać się, kiedy już ją skończę i będę mogła zacząć czytać coś ciekawszego? Zakończenie każdego rozdziału jest bardzo ważne, gdyż powinno zachęcać czytelnika do dalszej lektury. Tutaj zakończenie mnie najzwyczajniej w świecie nużyły, ale uparcie czytałam dalej.
Wymieniłam dwa najważniejsze minusy, myślę, ze teraz czas na plusy. Myślę, że plusem jest tu: mało opisów, dużo akcji. No, a plusem na pewno jest także autentyczność bijąca z treści powieści. Czytając ją, miałam wrażenie, że autor był tam, stał tuż obok głównego bohatera i wie dokładnie o wszystkim, co miało miejsce.
Brawa i szacunek dla pisarza, który przedstawił ludzkości okropne warunki życia w slumsach w Indiach. Jednak na tym aplauz się kończy, gdyż teraz, po obejrzeniu filmu, który dostał kilka Oscarów, czytelnicy będą zawiedzeni, tak jak ja byłam, mdłą lekturą.