Zanim wybaczę recenzja

Karolina to młoda, sympatyczna dziewczyna, silnie związana ze swoją rodziną. Na skutek zbiegu wydarzeń traci pracę w hotelu. Poszukiwania nowej pracy łączy z opieką nad swoją babcią, będąc na każde jej zawołanie. Pani Arendt, niewiasta z poglądami przeniesionymi jakby z ubiegłego stulecia i apodyktycznymi zapędami, próbuje znaleźć wnuczce kandydata na męża, nie licząc się z jej zdaniem. Nic więc dziwnego, że kiedy tylko nadarza się okazja, Karolina przeprowadza się do Zaborza, aby w tamtejszym pensjonacie „Jesionowy Zakątek” objąć posadę recepcjonistki. Zabiera ze sobą dwie walizki i kopertę z tajemniczą zawartością, która przypadkowo trafiła w jej ręce..

Od tego momentu akcja książki płynie dwutorowo- w czasie obecnym i w latach 1939-1945. W kopercie bowiem znajduje się pamiętnik, w którym inna młoda dziewczyna, Ludmiła, opisuje swoje życie i to, co ją spotkało w tym wojennym okresie.

Historia tych kilku lat jest historią wstrząsającą, pełną zniewolenia i przemocy, fizycznej i psychicznej, które musiała znosić. Pełną bólu, niewyobrażalnych upokorzeń, wstydu, lęku przed potępieniem, strachu o najbliższych, w końcu zwątpienia i bezsilności. Jest to historia ogromnego cierpienia i upodlenia jednego człowieka przez drugiego, oraz próby wybaczenia samemu sobie..

Chociaż ta część książki jest krótsza od tej, opowiadającej współczesne losy Karoliny, nie sposób nie pochylić się nad nią z refleksją i nie sposób o niej zapomnieć.

Nie zdradzę więcej fabuły, żeby nie zepsuć Wam przyjemności czytania, jednak gorąco zachęcam do przeczytania tej książki. Magdalena Wala należy do jednych z moich ulubionych polskich autorek. Jej powieści z historycznym tłem nieodmiennie zachwycają mnie i wzruszają. Nie inaczej było tym razem, autorka w sposób niezwykły i przejmujący połączyła w tej powieści dwa światy, ukazując losy dwóch młodych kobiet, tego jak potoczyły się ich losy w czasach w których przyszło im żyć, oraz jakich wyborów dokonały lub do jakich zostały zmuszone. Poruszyła niezwykle trudny i ważny temat molestowania kobiet i stosowania przez mężczyzn przemocy wobec nich, zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Ukazała również jak bardzo ofiara takiej przemocy może uzależnić się od oprawcy i jak dramatycznie zmienia się jej postrzeganie własnej osoby.

„Jak łatwo jest potępiać decyzje innych, nie znając faktów, a kierując się jedynie pojedynczymi przesłankami. Jak łatwo jest oceniać i działać w imieniu własnego oburzenia”.