Naprawiacz recenzja

W Warszawie w brutalny sposób zostaje okaleczona kobieta. Zostają znalezione tylko fragmenty jej ciała, a ona wciąż może żyć. Sprawca tego okrucieństwa kontaktuje się dziennikarzem Maksem Brytem, który pisał kiedyś o zbrodniach, ale obecnie zajmuje się pisaniem o celebrytach. Morderca chce, by dziennikarz wrócił do poprzedniej tematyki, ponieważ ta kobieta nie jest jego jedyną ofiarą. Pojawiają się kolejne, a zabójca zapowiada, że będzie nadal „naprawiał”.

Morderca żąda również, by dziennikarz dołączył do duetu detektywów, Any Zatorskiej i Sztiela, którzy prowadzą śledztwo. Po krótkim czasie dopatrują się oni powiązań z morderstwami sprzed lat, o których pisał Bryt. Podejrzewają, że morderca może być potomkiem i w pewnym sennie naśladowcą tamtego mordercy.

Naprawiacz jest pewny siebie, silny, bezwzględny i perfekcyjny jego zbrodnie są dokładnie zaplanowane. Policjanci nie są nawet pewni czy sprawca jest jeden czy z kimś współpracuje.

Detektywi szukają również pomocy u byłego policjanta zajmującego się śledztwem zbrodni sprzed lat. W międzyczasie napotykają jeszcze kilka niewyjaśnionych okoliczności tamtych morderstw. Ich śledztwo niewiele posunęło się naprzód, a ofiar jest coraz więcej.

Muszę przyznać, że książka od pierwszych stron mnie wciągnęła. Ogromnie mnie pochłonęła, po prostu nie mogłam jej odłożyć. Kompletnie nie spodziewałam się, że debiutujący autor może napisać coś tak świetnego.

Były momenty, że domyślałam się kto jest Naprawiaczem. Byłam na dobrej drodze, jednak zakończenie i tak mnie ogromnie zaskoczyło.

W tej książce nie ma zapychaczy, cały czas jest akcja i cały czas coś się dzieje. Oceniłam książkę 9 na 10. Nie ma maksymalną ilość punktów, ponieważ zdecydowanie zbyt często spotykam się w kryminałach z wspaniałym i przystojnym policjantem, na którego lecą wszystkie „laski”.

Ogólnie książka jest dobrze wydana, super okładka, a do tego krótkie rozdziały z mnóstwem dialogów, więc dosłownie się ją pochłania.

Bardzo lubię czytać książki, gdzie są normalnie ponumerowane rozdziały i o godzinie 23 mówisz sobie „ok, ale ten już będzie ostatni”, a potem okazuje się, że zarwałeś noc :)

Bardzo polecam i czekam na kontynuację… nadal niedowierzam, że to debiut.