I Wanna Kiss You recenzja

Popełniłam zbrodnię czytelniczą i zaczęłam czytać tą serię od trzeciego tomu, a że ten mega mi się podobał to musiałam nadrobić poprzednie. Historia to romans trochę w stylu young adult, a cała akcja rozgrywa się w liceum.

Blue Anderson to nastolatka, która przez romans mastki z bogatym mężczyzną przeprowadza się do bogatej dzielnicy, do luksusowego domu. Dziewczyna zmienia szkołę, znajomych i zyskuje wyjątkowo wredną przybraną siostrę. Mia od samego początku nienawidzi Blue, stwarza jej problemy i nastawia wszystkich przeciwko niej.

Chłopakiem Mii jest London, którego Blue spotkała przypadkowo na przystani, gdy robiła zdjęcia na konkurs fotograficzny, i który lekko zakręcił jej w głowie. London jest rozdarty pomiędzy lojalnością swojej dziewczynie, która lekko mówiąc ma problemy sama ze sobą, a jej przyszywaną siostrą, która wcale nie wydaje się taka jak opisuje ją Mia.

London i Blue to bardzo ciekawe i świetnie wykreowane postacie. Blue choć pochodząca z biednej rodziny, nie porzuca swoich wartości, dalej jest sobą i nie przejmuje się innymi, walczy o swoje szczęście nawet sprzeciwiając się własnej matce. London jest zmanipulowany przez Mię, nie umie jej się postawić, przez co woli pozostać bierny. Jednak w końcu dociera do niego, że to nie Blue jest tą złą. Zaczyna pomagać i bronić dziewczyny, a ich napięta relacja przybiera całkowicie inny kształt.

Mamy tu fajny przykład motywu hatelove czy enemies to lovers, początkowa fascynacja po poznaniu swoich tożsamości zmienia się w niechęć, która później niebezbiecznie eskaluje niemal w nienawiść, żeby po bliższym poznaniu zmienić się w głębokie i szalone uczucie.

Książka jest jedną z tych, których nie mogłam odłożyć zanim nie przeczytałam do końca. Fabuła rozwija się w fajnym i dynamicznym tempie, wydarzenia są realistyczne a dialogi zabawne. Książka porusza też trudne tematy typu prześladowanie, problemy psychiczne, poniekąd hejt i trudne relacje rodzinne. Czyta się ją bardzo szybko, lekko i przyjemnie. Zdecydowanie polecam.