Niewolnicy dopaminy recenzja

Sięgając po tego typu publikacje nieustannie towarzyszy mi (a może i innym) obawa, że choć temat jest ciekawy - niewiele zrozumiem. Naukowe słownictwo, przytaczanie niezrozumiałych badań- chyba każdy spotkał na swojej czytelniczej drodze książkę, która go przytłoczyła i skutecznie zniechęciła do publikacji naukowych. Na szczęście Anna Lembke walczy z takim stereotypowym myśleniem.

Anna Lembke jest amerykańską psychiatrą, która jest szefem Kliniki Podwójnej Diagnostyki Medycyny Uzależnień Stanford na Uniwersytecie Stanforda. Jest specjalistką od epidemii opioidów w Stanach Zjednoczonych. Nie jest to jej debiut literacki, ale jest to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością.

"Niewolnicy dopaminy. Jak odnaleźć równowagę w epoce obfitości" jest napisana bardzo przystępnym językiem. Autorka opisuje przypadki swoich pacjentów, przedstawia własne przemyślenia. Powołuje się na badania. Jej opowieść to nie wykład, a jedynie zbiór przemyśleń (słusznych i trafnych). Uświadamiamy sobie jak wiele bodźców zewnętrznych uderza w nasze życie, jak łatwo w codzienności nieświadomie popaść w uzależnienie. Znajdujemy tu również opis schematów, kwestie związane z rolami społecznymi, jak również znaczenie bólu/ przyjemności w życiu. Bo choć wielu z nas woli, gdy jest dobrze, bez cierpienia nigdy nie osiągniemy tego stanu :)

Istotnym było dla mnie uzyskanie informacji, że przypadki opisane w książce wyraziły na to zgodę. W dobie, gdzie łatwo ustalić dane personalne po kilku frazach to ma ogromne znaczenie. Świadczy również o ogromnym szacunku zarówno do pacjentów, jak i czytelników. Opisy autorki są empatyczne, widać, że kieruje się ona dobrem drugiej osoby. Jednocześnie pokazuje ona, że uzależnienie może dotknąć każdego z nas niezależnie od wieku, statusu społecznego, pochodzenia. Każdy z nas jest zagrożony i każdy powinien mieć o tym wiedzę.

Przypadła mi również do gustu okładka publikacji. Jest taka delikatna, a jednocześnie przyciągająca uwagę.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.