Nie bez powodu recenzja

„W tamtej chwili czułem... pustkę. Tak, to dobre określenie. Wyglądało to mniej więcej tak, jakbym był skorupą. Niczym niezapełnioną przestrzenią”.



„Nie bez powodu” to wzruszająca, wartościowa, przepełniona emocjami historia, pełna codziennych dylematów, codziennej walce i pokonywaniu własnych ograniczeń, akceptacji siebie, pasji, życiu w cieniu, przyjaźni, pierwszej miłości i relacjach międzyludzkich. Książka zawiera w sobie wymowne i ważne zagadnienie, które ma wielkie znaczenie, a mowa o niepełnosprawności, ułomności, jak jest odbierana i traktowana taka osoba w społeczeństwie, a to wszystko zmusza czytelnika do refleksji. Joannie Szpak idealnie udało się ukazać bardzo wiele emocji, uczuć, pokazując na przykładzie głównego bohatera Patryka, z czym musi się zmagać osoba niepełnosprawna, która zależna jest w dużej mierze od innych. Napisana bez zbędnych opisów, wabików, daje to co najważniejsze w tej historii, szczerość, autentyczność.
Autorka pokazuje, że nic nie dzieje się bez powodu, że życie ma jakiś większy cel. Odkrywając świat, spotykając ludzi na swojej drodze, tworząc nimi swoją rzeczywistość, nawet gdy jest pełna bólu, upokorzenia, wykluczenia, to zawsze czegoś nas uczy i kształtuje. Bardzo zawiedziona byłam zachowaniem, jego mamy, która była okrutnie złośliwa, sarkastyczna i po prostu podła, a brat miał go za nic.
Pisarka ma lekki, prosty i przyjemny styl, dzięki czemu książkę czyta się bardzo szybko i z czystą przyjemnością.



Książki napisana jest z perspektywy dziecka, Patryka, to on opowiada swoją historię, pokazując, jak wygląda jego egzystencja, dzięki czemu idealnie możemy wejść w jego życie, dostrzec, z czym musi się zmagać, poznamy jego przemyślenia, zobaczymy jakie uczucia siedzą w nim. Jak odbiera, swój świat będąc osobą niepełnosprawną, z czym się boryka każdego dnia, jak odbierają go rówieśnicy.


Patryk jest silnym, inteligentnym, niezwykle mądrym i dojrzałym młodym chłopakiem, który walczy i nie poddaje się, mimo przeciwności losu, pomimo że czuje się gorszy, niechciany, nieakceptowany w społeczeństwie. Doskonale zdaje sobie sprawę ze swojej inności i wie, że nigdy nie będzie taki, jak wszyscy.

Bardzo trudno odnaleźć się w skórze Patryka, dlatego podziwiam go, za to, że tak młody człowiek, mimo przeciwności losu, walczy każdego dnia, mimo cierpienia, niesprawiedliwości. Jak doceni, każdy dzień. Podbił moje serce.


„Nic nie dzieje się bez powodu". Szczerze mówiąc, powoli zaczynałem w to wierzyć. Nie bez powodu byłem chory. Nie bez powodu przeżyłem. Nie bez powodu dręczono mnie w szkole. Nie bez powodu przeniosłem się do nowej placówki. Nie bez powodu poznałem Kaję”.


Patryk ma porażenie mózgowe czterokończynowe, walczy każdego z ogromnym bólem, zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Pragnie być traktowany jak każdy, a nie jak ktoś inny, gorszy, z litością i lękiem. Chce by ktoś, go pokochał takiego, jakim jest, czy to tak wiele?
Każdy dzień wykorzystuje, nie marnując ani chwili. Choć zdarzają się gorsze dni, dopada go rozpacz i przygnębienie, stara się pogodzić się ze swoim życiem i robi wszystko, by jego stan się nie pogorszył. Konie nadają sens jego życiu, dzięki nim może poznawać świat wokół. A gdy na jego drodze staje Kaja nowa koleżanką z klasy, życie powoli nabiera barw.



-Czy Patryk odnajdzie się w nowej szkole?



-Czy na jego drodze stanie, ktoś z kim będzie miał szansę stworzyć więź przyjaźni?


-Czy Patryk odnajdzie swój cel?


-Czy będzie miał siłę walczyć?



Polecam.