Recenzja książki Opowieść podręcznej. Powieść graficzna

Historię znałam już z serialu, oryginalna książka jeszcze przede mną, więc sięgając po graficzną wersję Opowieści podręcznej już wiedziałam, czego się spodziewać. Ostatnio miałam okazje przeczytać inne powieści graficzne i muszę przyznać, że coraz bardziej podoba mi się taki sposób opowiadania historii.

Freda jest Podręczną w Republice Gileadzkiej, gdzie kobiety nie mogą pracować, mają zakaz czytania, nie wolno im się z nikim przyjaźnić. Służy w domu Komendanta oraz jego żony i według nowego społecznego ładu ma tylko jeden cel: co miesiąc kładzie się na plecach i rozkłada nogi przed Komendantem, modląc się, by zajść w ciążę. Bo w czasach drastycznego spadku narodzin Freda, podobnie jak inne Podręczne, ma prawo do życia tylko, jeśli jest płodna.
Podręczna Freda pamięta jednak czasy sprzed Gileadu, kiedy była niezależna, miała pracę i rodzinę oraz własne imię. Dzięki tym wspomnieniom i niezwykłej woli przetrwania kobieta podejmuje próbę odzyskania godności i dawnego życia.

Opowieść podręcznej to historia, która najbardziej pasuje do antyutopii, ale gdy się głębiej nad nią zastanowić to przecież pewne kwestie możemy zaobserwować w naszej rzeczywistości, co jest przerażające. Czy właśnie taka czeka nas przyszłość? Gdzie kobiety nie mają praw, nie mogą iść do pracy i ich jedyną rolą będzie rodzenie dzieci? Taki obraz przedstawia Margaret Atwood. Autorką adaptacji i ilustracji jest Renee Nault. Myślę, że świetnie sobie poradziła z odwzorowaniem tej historii.

Powieść graficzna to świetny sposób na poznanie tej opowieść dla osób, które nie lubią dużo czytać. Może dzięki temu książka zainteresuje młodzież. Rysunki pobudzają wyobraźnię czytelnika, ukazuję przerażającą wizję świata, gdzie kobieta nic nie znaczy. Opowieść podręcznej jest pełna cierpienia i na pewno wstrząsnie nie jednym czytelnikiem.

Myślę, że każdy powinien się z nią zapoznać. Pozostaje nam mieć nadzieję, że antyutopia przedstawiona przez Atwood będzie tylko przerażającą historią, a nie rzeczywistością, do której powoli dążymy. Świetna kreska i lektura, która wywołuje wiele emocji. To po prostu trzeba przeczytać. Polecam tę powieść graficzną wszystkim. Warta przeczytania!