To, co zostawiła recenzja

Opis:

Minęło dziesięć lat, odkąd matka Izzy Stone zastrzeliła śpiącego męża, pozbawiając swoją córkę ukochanego ojca. Przekonana o obłędzie matki, Izzy nie może jej tego wybaczyć i wciąż odmawia odwiedzenia kobiety w więzieniu. Siedemnastolatka mieszka w rodzinie zastępczej, a w wolnych chwilach pomaga przybranym rodzicom w porządkowaniu zbiorów lokalnego muzeum, w którym pracują. Pewnego dnia w stercie porzuconych i zapomnianych przedmiotów Izzy znajduje zakurzony stos nieotwartych listów.

To, co zostawiła jest bardzo dobrą i czasami niepokojącą powieścią opartą na prawdziwych wydarzeniach z lat 30. XX wieku w realnym i wciąż i s t n i e j ą c y m owianym złą sławą Willard Asylum for the Chronic Insane, który został zbudowany na brzegach pięknego jeziora Seneca w północnej części stanu Nowy Jork. Opisy były tak fenomenalne, że znalazłam się w tej książce mentalnie i nie wiedzieć kiedy planowałam własną ucieczkę ze szpitala Willard.
__
Wciągająca historia Clary splata ze sobą dwa wątki - choć muszę przyznać, że ten dotyczący Izzy nie wnosi nic szczególnego i chętnie bym go z tej książki wycięła. To wszystko co mam do powiedzenia na jego temat ;)

Clara zamierzała poślubić wybranego przez siebie mężczyznę i byłoby to naturalne gdyby nie fakt, że historia miała miejsce w roku 1929, a dziewczyna pochodziła z zamożnej rodziny, więc rodzice nie zamierzali brać pod uwagę jej zdania. Zwłaszcza, że już wybrali jej męża i bynajmniej nie był nim jej ukochany.

Choć brzmi to a b s u r d a l n i e, prawdą jest, że w latach 20. i 30. mężczyźni mieli prawo zamknąć w szpitalu psychiatrycznym swoją córkę, żonę, matkę. Opinia lekarska? Była dokładnie taka, jaką przedstawił. Jeśli mężczyzna - w tym wypadku ojciec - powiedział, że jego córka jest obłąkana to lekarz w to nie ingerował tylko podpisywał się pod tym. P r z e r a ż a j ą c e.

Tak samo jak Clara miałam początkowo nadzieję, że ktoś w tym szpitalu pójdzie po rozum do głowy i wypuści dziewczynę, zwłaszcza, gdy jej rodziny nie było już stać na opłacanie jej pobytu w prywatnej placówce. Niestety jest to historia z ogromną dawką strasznych wydarzeń i bez szczęśliwego zakończenia. I choć dzieje się dawno, w ubiegłym wieku, mam nieodparte wrażenie, że dziś również posiadając fortunę można w s z y s t k o - nawet zamknąć córkę w szpitalu psychiatrycznym.

Bardzo mocna lektura.