Bystrzaki. Jak rozwinąć niezwykły umysł twojego dziecka recenzja

Na temat sposobu wychowywania dzieci napisano już całe morza słów. Jak sprawić, by dzieci wyrosły mądre i szczęśliwe, chyba całe oceany. Dlatego z pozoru niczym zaskakującym nie jest kolejna książka o podobnej tematyce. Tym razem autorką jest Brytyjka, C.J. Simister, kierowniczka innowacyjnego programu kształtującego w dzieciach umiejętność myślenia.
Dlaczego książka nie różni się tylko z pozoru niczym od innych tego rodzaju? Po pierwsze z uwagi na to, że autorka to praktyk, a nie wyłącznie teoretyk. Po drugie, ponieważ metoda opisana w poradniku „Bystrzaki. Jak rozwinąć niezwykły umysł twojego dziecka”, jest metodą autorską i myślę, że śmiało można powiedzieć niepowtarzalną. Sama Simister zdobywała swoje doświadczenie i czyniła obserwacje podopiecznych podczas praktyki nauczycielskiej w różnego typu szkołach (14 lat pracy w szkolnictwie) i z dziećmi w różnym wieku.
„Bystrzaki…”, to poradnik, który dopełnia tradycyjne kształcenie, nie zaś je zastępuje, o czym każdy rodzic powinien pamiętać. Nie jest zamiast. Jest obok. Zawiera przykłady gier, zabaw i ćwiczeń przeznaczonych dla dzieci od 4 do 16 lat, rozwijających kreatywność, samodzielność, myślenie motywujące do działań innowacyjnych, do poszukiwania przez dziecko niestandardowych rozwiązań, poszerzania horyzontów myślowych, porzucania schematów na rzecz myślenia kreatywnego i badania świata. Pomaga wykształcać w dzieciach otwartość, zwłaszcza na poglądy innych, czy zaradność, etc. Ćwiczenia te są również pomocne i dla samych rodziców, którzy dzięki temu mają okazję wzmacniać więzi łączące z dzieckiem i wpływać na jego rozwój.
Rzecz jasna, że „Bystrzaki…” to nie przepis na sukces, ale warto spróbować wcielić w życie niektóre z pomysłów, które z całą pewnością nie zaszkodzą dziecku, a wręcz przeciwnie. Mogą pomóc w rozwijaniu i odkrywaniu talentów. Podręcznik zawiera cenne wskazówki dla rodziców, które mogą wpoić im nawyki (tak, tak rodzicom) prawidłowego postępowania z własnym dzieckiem i motywowania go do pracy i wysiłku. „Bystrzaki…” uświadamiają, że sukces dziecka zależy w dużej mierze od postawy rodzica i wykształcenia w rodzicu [sic!] pewnych umiejętności. Muszę jednak zaznaczyć, że jest tu sporo rad, które mogą napotkać opór ze strony rodziców, np. oczekiwanie, by dziecko zawsze włączyło się w rozmowy dorosłych – rodziców i ich gości (bo przecież panuje u nas ciągle przeświadczenie, że „dzieci i ryby głosu nie mają”). Mnie samą nie do końca przekonuje ten pomysł, bo nie każda sytuacja i nie każde spotkanie w gronie znajomych powinno być urozmaicone dyskusją z dzieckiem, pomimo, iż szanuję w nim człowieka.
Ćwiczenia z „Bystrzaków…” zatem wymagają dużego zaangażowania ze strony rodziców. I to nie tylko czasowego, ale i emocjonalnego. Rodzic musi wierzyć, że zabawy te w istocie mają sens i zaowocują w przyszłości. Wymagają pracy i kreatywności ze strony rodzica, który o ile sam nie był w ten sposób nauczany, może mieć opory co do stosowania takich metod, wstydząc się np. puścić wodze fantazji. Ten poradnik może więc kształcić nie tylko dzieci, ale i ich rodziców.
Korzystanie z książki ułatwia jej budowa. Po pierwsze autorka wprowadziła podział na 16 rozdziałów, w każdym znajdują się praktyczne porady i wskazówki wraz z grami i ćwiczeniami. Wprowadzone są też symbole ułatwiające użytkowanie książki. Kolejny atut, to podział zadań, gier czy ćwiczeń na różne sytuacje i okoliczności, w których można je zastosować (w samochodzie, sklepie, przy stole, na dworze, etc.) zasugerowane są też konkretne ćwiczenia pomocne w najczęściej napotykanych problemach, np. dla dzieci pomysłowych, ale zatrzymujących pomysły dla siebie, czy dla dzieci myślących logicznie, ale mało twórczych, itd.
Najważniejsze rzeczy pogrubione zostały czcionką, są też wypunktowane, czy wzięte w ramki. Poszczególne ćwiczenia wyraźnie od siebie oddzielono, co bardzo ułatwia pracę z poradnikiem. Jest on bardzo dobrze graficznie skonstruowany; ułożony wg klarownego schematu, jasnego i zrozumiałego klucza, pomocnego rodzicowi czerpiącemu z tej pozycji przykłady. Wygląda trochę jak zeszyt szkolny z poszczególnymi tematami.
Nieco przyczepić muszę się z kolei do niektórych przykładów zdań, formuł, czy treści, jakimi rodzic może motywować dziecko, pochwalić, wciągnąć do zabawy, etc. Brzmią one dosłownie jak ze szkolenia, albo jak frazesy wygłaszane przez nauczyciela na lekcji wychowawczej. Trochę to sztuczne i nienaturalne.
Pomijając jednak te drobnostki, polecam książkę każdemu rodzicowi, który chętnie podejmie się wyzwania, jakim jest praca z dzieckiem za pomocą metody C.J. Simister. Z całą pewnością wspólna nauka poprzez zabawę przyniesie wiele frajdy obu stronom.