Recenzja książki Żony gejów. O tym, czego nikomu się nie zdradza

Żony gejów. Dwa słowa, które połączone w jedną całość brzmią nieco dziwnie, może trochę śmiesznie, bo jak osoba homoseksualna może mieć innego partnera. Skoro wiemy, że nasze uczucia skierowane są do osób o tej samej płci, to w takim razie, po co wybieramy osobę, która nie jest w naszym kręgu zainteresowań. Niestety nie wszystko jest takie czarno białe. Reportaż pani Mari Mamczur pokazuje, że życie może mieć zupełnie inne odcienie.

Książka dość długo leżała na mojej półce. Czasem tak jest, że zanim po coś sięgniemy, musi upłynąć trochę czasu. Jednak ten rok to czas, kiedy na dobre chce przeczytać wszystko, co mam w domowej biblioteczce. Na pierwszy ogień poszły Żony gejów. I z całą stanowczością mogę stwierdzić, że był to dobry wybór. Pozycja podzielona jest na trzy zasadnicze części. W pierwszej poznajemy historie kobiet, które przez kilka lub kilkanaście lat robiły, jak same o sobie mówią za parawan. Stanowiły przykrywkę dla swoich mężów. Choć niektóre wiedziały bądź domyślały się, że ich mężczyzna nie jest im wierny, to tkwiły w nieudanym związku. W kolejnej poznajemy perspektywę drugiej strony. Dowiadujemy się, jak oni widzą swoją egzystencję. A w trzeciej odkrywamy, co eksperci mówią na tematy związane z seksualnością.

Czytając, różne myśli krążyły w mojej głowie. Czułam ogromną solidarność, bo sama jestem kobietą i nie wiem, jak zareagowałabym, gdybym znalazła się w podobnej sytuacji. Wiążesz się z kimś, ufasz mu, a jedyne co dostajesz to wyrafinowane kłamstwa. A z drugiej chciałam współczuć tym panom, gdyż przez lata nie potrafili zaakceptować faktu, że są gejami. Wstydzili się powiedzieć otwarcie, że są homoseksualistami. Zestawienie tych dwóch przeciwstawnych spojrzeń sprawiło, że wyłonił się bardzo ciekawy obraz, którego nie da się włożyć w określone ramy. Nie da jednoznacznie stwierdzić, która strona jest bardziej pokrzywdzona.

Książka jest niesamowicie ciekawa, bo pokazuje, że przez brak akceptacji cierpią nie tylko osoby, które boją się „wyjść z szafy”, ale także ich najbliżsi.