Cały ten kram recenzja

Ferris z pewnością odwalił kawał rzetelnej roboty, bo zebrał w jednym miejscu spory zasób popularnonaukowej wiedzy na temat teorii Wielkiego Wybuchu, ewolucji i struktury czasoprzestrzennej Kosmosu, nukleosyntezy, wielkoskalowej struktury Wszechświata, kilku ciekawszych cech mechaniki kwantowej, hipotezy inflacyjnej i paru innych kosmologicznych "faktów i mitów". Tekst z pewnością nadaje się jako pierwsze i od razu konkretne wprowadzenie we współczesną naukową kosmologię.

Ale. Po pierwsze, trochę zbyt wiele miejsca zajmują wtręty historyczne. Wiem, że wielu czytelników lubuje się w anegdotkach o astronomach i zagmatwanych losach odkryć - nie ja. Uważam, że warto jest trzymać się tematu, a prywatne boje Einsteina, Hoyle'a czy Zwickiego nigdy nie będą tak interesujące i istotne, jak powstawanie galaktyk i życie gwiazd. Po drugie, Ferris zdecydował niestety wzbogacić książkę o aspekt filozoficzny i "filozoficzny", co nie wychodzi tekstowi na dobre. Omawianie najgłębszych praw fizyki skłania do pytania o determinizm czy Boga, ale Ferris chyba nie do końca zdaje sobie sprawę, po jak grząskim gruncie stąpa i podejmuje nierzadko najzupełniej arbitralnie odpowiadające mu chwilowo rozstrzygnięcia filozoficzne, nie troszcząc się omówienie alternatyw. Niezorientowany czytelnik może łykać jego światopoglądowe wynurzenia tak, jakby wynikały z omawianych teorii fizycznych (np. indeterminizm wynikający rzekomo z mechaniki kwantowej). Ponadto tekst upstrzony jest fragmentami wierszy i natchnionymi cytatami, które mniej więcej w równych proporcjach wzbogacają tekst lub czynią go nieznośnie patetycznym.

Myślę, że połączenie tematyki fizycznej i filozoficznej to dobry strzał, ale przejście nie jest zawsze tak gładkie, jak by to sugerował Ferris. Książkę trzeba czytać krytycznie.