Nieczysta gra recenzja

Nieczysta gra

Autor: @Anna30 ·1 minuta
2020-07-04
Skomentuj
4 Polubienia
Wybrałam sobie do przeczytania tę powieść obyczajową pt. ''Nieczysta gra'' autorstwa Pana Stanisława Sałapy, gdyż byłam ciekawa, czy autor potrafił trafnie przedstawić życie głównego bohatera Jarosława Kurka budzącego się w nowej i nieznanej mu do tej pory otaczającej go rzeczywistości oraz tajemniczo brzmiąca dla mnie nazwa jej tytułu.

Nie każdy z nas chciałby znaleźć się w podobnych realiach tak jak Jarosław Kurka.

Początkowym głównym problemem stanowiącym w tej powieści jest niezrozumienie treści opisanej historii bohatera ze względu na występującą w tekście wyraźną w niej chaotyczność, a co dodatkowo utrudniało mi to poznanie charakteru głównego bohatera i kim on właściwe naprawdę jest?

Główny bohater w tej powieści Jarosław Kurka żyje w niepewnym świecie otaczającym go ciągłymi zmianami, a tym samym zmiany przyczyniają się one do tego, że nie czuje się on z nimi dobrze.

Gdy poznajemy na samym początku Jarosława Kurka, który miał dobrą pracę, a gdy na horyzoncie pojawia się nowe wyzwanie i sam nie wie, co go właściwie czeka potem w walce, aby czuł się jak kiedyś i doświadczyć zadowolenia i poczucia pełnego spełnienia.

Jarosław Kurka tak naprawdę myślę, że czuł się wielokrotnie osamotniony, a mianowicie w trakcie, kiedy odkrywamy, jakie niełatwe decyzje musi podjąć, oraz że ma często mętlik w głowie ukierunkowany przez Katarzynę lubiącą dobrą zabawę z nim.

Odnosiłam często wrażenie, że był wykorzystywany, a żył w cieniu uczuć trójkąta pomiędzy dwoma kobietami: żoną i kochanką.

Największą tajemnicę w tej powieści stanowiła dla mnie Katarzyna. Nie potrafiłam do końca rozszyfrować jej prawdziwych zamiarów. Owszem potrafi być czarująca i wie, czego oczekuje w dążeniu do celu. Nie brak jej sprytu, a to nie zawsze mi się w niej podobało. W jej ogólnym zachowaniu było coś takiego, co mnie drażniło.

Twórczości Pana Stanisława Sałapy nie znałam do tej pory. Szczerze powiedziawszy nieszczególnie przypadła mi ona do gustu ze względu na to, że nie do końca były jasne dla mnie opisywane przez niego sytuacje, w których to znajdywali bohaterowie również i ci drugoplanowi.

Powieść ta składa się z 11 rozdziałów.

Pozytywnym walorem całości tej powieści jest to, że można przywołać sobie wspomnienia z roku 1989, w którym toczyła się ów akcja.

''Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu na kanapie.pl''.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2020-07-04
× 4 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Nieczysta gra
Nieczysta gra
Stanisław Sałapa
5.7/10

Zaślepienie i nieczysta gra podobne rodzą owoce. Jarosław Kurka budzi się któregoś dnia w całkiem nowej rzeczywistości. Jest rok 1989. Żegnajcie, towarzysze! Idzie nowe. Gospodarczą drogę donikąd za...

Komentarze
Nieczysta gra
Nieczysta gra
Stanisław Sałapa
5.7/10
Zaślepienie i nieczysta gra podobne rodzą owoce. Jarosław Kurka budzi się któregoś dnia w całkiem nowej rzeczywistości. Jest rok 1989. Żegnajcie, towarzysze! Idzie nowe. Gospodarczą drogę donikąd za...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

FABUŁA: Komuna odchodzi w niepamięć, a nasz główny bohater Jarosław Kurka stoi przed wieloma nowymi wyzwaniami jakie pojawią się w jego życiu wraz z rokiem 1989. Mężczyzna uczy się powoli jak funkcj...

@girlinthebookspoland @girlinthebookspoland

@Obrazek To już druga książka, którą otrzymałam do recenzji z portalu NaKanapie.pl i serdecznie za nią dziękuję. „Nieczysta gra” swoim tytułem wskazuje nam na zwykłą obyczajówkę z małym dreszczyki...

@kachna.janisz @kachna.janisz

Pozostałe recenzje @Anna30

Należy do mnie
Należy do mnie

Czasem drobne szczegóły znaczą bardzo dużo i nie zawsze je dostrzegamy, bo nie chcemy lub nie myślimy o tym. Świadome wolimy przypisywać sobie coś, co do nas należy, a n...

Recenzja książki Należy do mnie
Ostatni nokturn
Ostatni nokturn

Zanim rozpoczęłam czytać drugi tom z cyklu: Pani na wrzosowisku pt.'' Ostatni nokturn'' musiałam powrócić na moment do pierwszego tomu cyklu: Pani na wrzosowisku pt. ''P...

Recenzja książki Ostatni nokturn

Nowe recenzje

Zbrodnia i kara
Dramat ludzkieho sumienia i tryumf psychologii
@marcin.gamer67:

Są powieści, które się czyta. Są powieści, które się pamięta. I są powieści, które się przeżywa – głęboko, boleśnie, wn...

Recenzja książki Zbrodnia i kara
Vezuwia
Elektryczne moce i spisek w wulkanicznym mieście
@angell15:

Autor powieści miał niezwykle ciekawy pomysł na świat przedstawiony. Główny bohater, uważany za pechowca Felix, który w...

Recenzja książki Vezuwia
Wyspa Kawanah
Wyspa Kawanah
@nataliakono...:

„Wyspa Kawanah” to książka autorstwa Joanny Bober, która wciąga czytelnika już od pierwszych stron. To opowieść, która ...

Recenzja książki Wyspa Kawanah
© 2007 - 2025 nakanapie.pl