Nielat recenzja

O chłopcu, któremu życie zadało okrutne rany,
jego ciało i dusza skrzywdzone.
O chłopcu, któremu dobry los nie był dany,
jego serce cierpieniem naznaczone.
O chłopcu, któremu beztroski czas został odebrany,
jego myśli ku wolności wymierzone.
Na brak ciepła rodzinnego chłopiec skazany,
okrucieństwem człowieka jego życie zniszczone.
W samotność w walce o siostrę ubrany,
by uciec przed tym, co nieuniknione.

Śmierć zawita w tej historii progi,
okrucieństwem pisany młodzieńczy los.
I nadejdzie koniec cierpienia drogi,
i nadejdzie od życia bolesny cios.
Zmienił go na zawsze dotyk złowrogi,
zmienił go jestestwa trudny głos.
Na szali przeszłość bolesnej trwogi,
na szali siostrzanej miłości los.

Z niezwykłą dosadnością wybrzmiewającą z kart tej powieści, autor kreśli młodzieńczy trud życia. Otula skrzywdzone okrucieństwem ludzkiego dotyku dziecko niewypowiedzianym hartem ducha. Na płótnie brudnych zaułków wrocławskiego dworca lat 90. portretuje skazanych na walkę o lepszy byt, sprzedających swoje ciała, chłopców. Ze starannością i emocjonalnym zaangażowaniem kreśli życiorys młodego Michała, który stanął przed ogromem cierpienia i zawodu ze strony dorosłych. W poruszający duszę sposób uobecnia jego ujmującą determinację w walce o lepsze jutro dla siebie i maleńkiej siostry.

Autor stawia czytelnika przed ludzkim obrazem trudu i bólu, poświęcenia i zagubienia, obrzydliwości i zła. Oscyluje wokół ważnych społecznie tematów, ukazując ich wpływ na życie i ukształtowanie jednostki. Dobitnie, lecz z dużą dozą wrażliwej zaciętości oddaje głos bohaterom. Bardzo cenię to w twórczości Piotra Kościelnego i doceniam jego podejście do trudnych tematów.

„ Nielat ” utkwił w moich myślach. Wypełnił je ogromem emocji cierpiącego dziecka i żywym obrazem lat 90. Otoczył je intrygującą wiwisekcją zdarzeń i przenikliwą zagadką kryminalną z wyrazistymi, pełnymi zaangażowania śledczymi na czele. Wgryzł się w uczucia i duszę czytelniczą, by zostawić z przemyśleniami i refleksjami, które nie prędko je opuszczą. Polecam.