Napad. W tajnej służbie II Rzeczypospolitej recenzja

Gdy uczymy się na lekcjach historii o odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku, przekazywane są nam suche fakty, nazwiska i daty, które nie są w stanie pobudzić naszej wyobraźni. Inaczej jest, gdy ktoś nam o tym opowie, nakreśli ówczesne realia i pokaże to, co się działo w sposób dający wrażenie uczestniczenia w poszczególnych zdarzeniach, tak jak to zrobił autor cyklu pt.: „W tajnej służbie II Rzeczypospolitej”, której druga część nosi tytuł „Napad”.

Fabuła drugiego tomu nadal koncentruje się na skomplikowanych relacjach trzech państw, na których tle śledzimy losy poznanych w pierwszej odsłonie postaci, zarówno fikcyjnych, jak i mających swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości.

Losy Wiktora Adamskiego, Johana Wolfa, Iwana Saszkina, Tomasza Grobla splatają się z takimi postaciami jak Józef Piłsudski, Bolesław Wieniawa-Długoszowski, Roman Dmowski, Feliks Dzierżyński. Kolejne wydarzenia w ich życiu śledzimy w osobnych rozdziałach, które sprawiają wrażenie osobnych opowieści, ale w sumie składają się na wspólną historię. Do tego dołącza wątek miłosny, który dla młodego agenta, Wiktora Adamczewskiego jest zupełnie nowym doświadczeniem, zwłaszcza, że on boi się kobiet. Uważa bowiem, że są one zbyt skomplikowane i porównuje je do morza, które tak samo, jak one jest nieprzewidywalne.

Wiktor otrzymuje zadanie ochrony córki szefa polskiego wywiadu, Jerzego Dobrowolskiego. Ma ona uczestniczyć w balu w Krakowie i tam Wiktor udaje się jako Jan Nowicki. Drugim jego zadaniem jest zwerbowanie do służb Iwony Mielnik, zdolnej studentki medycyny. Przy okazji autor zwraca uwagę na cały czas funkcjonujący pogląd konserwatywnej części mężczyzn, którym trudno jest zaakceptować możliwość rozwoju i kształcenia się kobiet.

Dosyć długo autor kazał mi czekać w tej odsłonie na dalsze losy młodego Adamczewskiego, gdyż przez pierwsze rozdziały jego postać w ogóle się nie pojawiła, gdyż poznajemy to, co działo się z Wieniawą po jego uwolnieniu z więzienia na Łomiankach przez Feliksa Dzierżyńskiego. Głównym tłem dla ich dziejów jest Wielkopolska, która w tamtym okresie była najlepiej rozwijającym się regionem w Polsce pod względem gospodarczym i społecznym, ale też odwiedzamy Kraków, Rosję i Niemcy.

Szczerze przyznam, że zarówno czytanie pierwszej, jak i drugiej części serii czytałam z różnym natężeniem emocji. Wątki osnute na prawdziwych wydarzeniach, czyli wszelkie rozgrywki polityczne, nakreślanie sytuacji w Europie, narady, nieco spowalniały tempo akcji. Te motywy z pewnością zadowolą osoby interesujące się historią i to dla nich z pewnością będzie niebywała gratka wejścia w dane wydarzenia. Na szczęście tych scen jest znacznie mniej, więc tempo poznawania kolejnych epizodów toczyło się znacznie płynniej. Mnie bardziej porwała strona beletrystyczna, nie tylko osób fikcyjnych, ale też istniejących naprawdę, chociażby Wieniawy-Dobrowolskiego, którego przygody czyta się z zapartym tchem, podobnie jak głównego bohatera, Wiktora Adamczewskiego. Zdecydowanie ta część jest bardziej dynamiczna, akcja płynie dosyć szybko i przybiera charakter sensacyjny z wątkiem wywiadowczym.

Książka, jak i cały cykl to niewątpliwa gratka dla miłośników historii, zwłaszcza tej najnowszej dotyczącej okresu międzywojennego. Autor w przystępny sposób opowiada nam o tamtych czasach, ożywiając znane postacie, dając możliwość uczestniczenia w ważnych spotkaniach, planach i kluczowych wydarzeniach, jakie miały miejsce w tamtym, czasie. Wątki oparte o prawdziwe wydarzenia podążają w doskonałej symbiozie z beletrystyczną formę opowieści, dzięki któremu całość tworzy wielowątkową opowieść o powstawania II Rzeczypospolitej i ludziach, którzy o nią walczyli i ją tworzyli.

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu Novae Res

https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2022/04/1051-w-tajnej-suzbie-ii.html