O chłopcu, który ujarzmił wiatr recenzja

Wiliam Kamkwamba jest na pewno jedną z nielicznych osób na świecie, która nigdy się nie poddaje, i którą powinniśmy brać za wzór do naśladowania. Obecnie studiuje w African Leadership Academy, a jego wynalazki można podziwiać w Muzeum Techniki i Przemysłu w Chicago.
Bryan Mealer postanowił zgłębić historię jego życia i spisać ją razem z Wiliamem, a przyznać trzeba, że całkiem zgrabnie mu to wyszło.
Już sam tytuł sugeruje nam, o czym, a raczej, o kim, będziemy czytać. A czytamy o chłopcu, który ponad wszystko chciał spełnić swoje marzenia i, chociaż napotyka na swojej drodze masę trudności, od razu przystępuje do ich realizacji.
Gdy rozpoczyna szkołę, jest najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Jego marzeniem jest wyrwać się z Wimbe, nie iść w ślady ojca i nie musieć, co roku martwić się o zbiory tytoniu, czy kukurydzy. Chce się kształcić, ale wkrótce jego plany psuje najgorsza z możliwych plag w Afryce – susza. Niszczeją zbiory, nie ma pieniędzy na opłacenie czesnego, więc chłopiec musi rzucić szkołę. Kończy się również jedzenie, więc wielu ludzi utrzymujących się z rolnictwa umiera z głodu. Nie mając nic innego do roboty, Wiliam spędza długie godziny w bibliotece, gdzie studiuje wszystkie książki, z których może się czegoś nauczyć. Wpada tam na pewną książkę, która zmieni jego życie. Ze starych rupieci, zaczyna budować maszynę, która wytwarza prąd elektryczny siłą wiatru.
Czytając tą powieść, nie mogłam wyjść z podziwu dla Wiliama, który opierając się na rysunkach z książki (bo angielskiego nie znał na tyle dobrze), stworzył wiatrak, który doprowadził prąd do całego jego domu.
Drugim aspektem, jaki mną wstrząsnął, była obojętność rządu na klęskę głodową. Podczas, gdy wielu ludzi umierało nie mając, co włożyć do garnka przez wiele dni, Prezydent utrzymuje, że wszystko jest w porządku, że nie ma żadnej klęski.
Cieszę się, że miałam okazję poznać nową kulturę i zwyczaje. Zawsze to jakaś nauka, w przystępnej formie. Historia skupia się nie tylko na życiu Wiliama, ale również na życiu jego przyjaciół, czy sąsiadów, a wreszcie całego miasteczka.
Polecam ją każdemu wątpiącemu w swoje siły. Chłopiec, który ujarzmił wiatr, postawił wszystko na jedną kartę i wiedział, że mu się uda. To on pokazuje nam, jak ważna jest wiara we własne możliwości i prosta prawda, że nie warto wątpić w swoje marzenia, a trzeba do nich dążyć ze wszystkich sił.