"Nikt nie opowiada o dzikości ludzi lepiej niż ona", tak o autorce tego zbioru opowiadań, utkanego z problemów i smutków codzienności pisze Dorota Kotas, a po jego przeczytaniu trudno mi z tym polemizować.
Autorka przez tę dzikość, jak przez soczewkę, spogląda na ludzi i na ich rodzinne życie, na ich poszukiwanie miłości i akceptacji, na ojca, który krzywdzi i matkę, która tego nie zauważa, i na dzieci, na ich samotność, brak bliskości, brak zrozumienia, brak opieki...
Najbardziej potrafią skrzywdzić Nas nasi bliscy, bo to od nich powinniśmy oczekiwać wsparcia, to oni powinni przyjść z pomocą, to oni powinni być i kochać bezapelacyjnie, to oni powinni chronić, a gdy już na etapie doświadczeń dziecięcych ten świat zostaje spaczony, to jakie ma być to dalsze życie? Czy będzie samotne i niespełnione w obawie przed widmem tyrana i przemocy domowej? Czy będzie wieczną ucieczką przed kimś lub przed czymś, a może wręcz przeciwnie, po latach złych doświadczeń będzie poszukiwaniem miłości i bliskości? W która stronę pchać będzie to wiszące nad nim widmo?
Człowiek to dziwna istota jest. Często postrzega rzeczywistość podwójnie, co doprowadza do rodzącego się w nim konfliktu, a ten z kolei do bólu i cierpienia. Otrzymując razy nie dostrzega jedynie złej strony tego czynu, nie potrafi jednoznacznie powiedzieć STOP! NIE! bo przed oczami staje mu wizja tego, co się stanie, gdy to zrobi, i nie jest to jedynie wizja uwolnienia się od tyrani. To jest strach przed niewiadomym, który powstrzymuje i każe znosić kolejne razy. Człowiek to dziwna istota jest...
W zależności od doświadczeń życiowych poszczególne wątki angażują w różnym stopniu, jednak z każdej historii uderza autentyczność mimo, że są to opowiadania fikcyjne, to tak prawdziwe, że potrafią wstrząsnąć, szczególnie, że dotyczą dzieci, tych nieszczęśliwych i bitych, tych molestowanych i dręczonych psychicznie, które niestety często powielają błędy swoich rodziców.
Zdecydowanie będę czytać wcześniejszy zbiór opowiadań Autorki.
Ktoś przed nimi ucieka i zarazem goni je z bronią. Bohaterki tej książki bardzo tego kogoś chcą. Pewien mroczny trubadur pojawia się i znika, tuptusie są odrzucane, tak trudno znaleźć spełnienie w mi...
Ktoś przed nimi ucieka i zarazem goni je z bronią. Bohaterki tej książki bardzo tego kogoś chcą. Pewien mroczny trubadur pojawia się i znika, tuptusie są odrzucane, tak trudno znaleźć spełnienie w mi...
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pozostałe recenzje @czerwonakaja
ANOMALIE
Jak to jest stracić wzrok, otwierając oczy widzieć rozmazane plamy i poczuć lęk przestrzeni gubiąc się w swojej małej i ciasnej rzeczywistości. Czuć czyjąś niechcianą ob...
Kochani, nic tak nie zaskakuje jak świat przyrody. Niesamowite barwy, forma, zjawiska. To wszystko cieszy oko i stanowi przebogaty materiał do filmów i opowieści. Jest i...