Dobry doktor z Warszawy recenzja

"Dobry doktor z Warszawy" to niesamowita, choć tragiczna historia o miłości, oddaniu i walce o lepsze jutro w czasach pełnych okrucieństwa.

"Dobry doktor z Warszawy" to oparta na faktach historia Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza, publicysta i działacza społecznego, który wraz ze Stefanią Wilczyńską założył i prowadził Dom Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie. To również historia Miszy, pomocnika doktora Korczaka, i Zofii, dwojga zakochanych, których połączyło nie tylko szczere uczucie oraz pochodzenie z ubogich rodzin, ale przede wszystkim przekonania i chęć niesienia pomocy. Pomocy w opiece nad osieroconymi dziećmi Warszawy, o które tak bardzo troszczył się doktor Korczak.

Gdy Niemcy wkroczyli do Warszawy, doktor Korczak, nie chcąc zostawiać dzieci, którymi się opiekował i którym okazał tyle troski, przeniósł się wraz z nimi do getta. Tak samo jak Misza, Zofia oraz tysiące innych osób pochodzenia żydowskiego, którzy zostali zmuszeni do zamieszkania w miejscu, które stało się ich więzieniem. W getcie warunki były tragiczne, choroby szalały, brakowało żywności oraz podstawowych środków do życia. Zapełniające się w zastraszającym tempie getto, dzień po dniu odbierało skazanym na nie ludziom nadzieję, że wkrótce to piekło dobiegnie końca. A ucieczka z getta była zbyt ryzykowna, ponieważ złapanie oznaczało tylko jedno - śmierć.

Misza i Zofia znaleźli się tak samo trudnej sytuacji, jak setki innych. Musieli dokonać wyboru: zostać i znaleźć się w pociągu do Treblinki lub zaryzykować i się rozdzielić, mając nadzieję, że oboje przetrwają wojnę i pewnego dnia znów się spotkają

Jaki los spotkał Janusza Korczaka i jego podopiecznych każdy wie. Jaką przyszłość przygotował los dla Miszy i Zofii dowiecie się, sięgając po tę książkę.

"Dobry doktor z Warszawy" to wyjątkowa pod każdym względem książka. Piękna i wzruszająca, ale jednocześnie brutalna i przerażająca. To historia, która zostawia po sobie nadzieję, że zawsze znajdzie się człowiek, który wyciągnie pomocną dłoń, że wcześniej czy później nadejdzie lepszy czas. Że warto walczyć do końca.
Historia opowiedziana w tej książce przedstawia realia polskiej społeczności dotkniętej hitlerowską okupacją podczas II Wojny Światowej, a prawdziwe wydarzenia zręcznie przeplatają się z fikcją literacką.
Autorka w swojej książce przenosi Czytelnika w samo serce warszawskiego getta. dzięki czemu Czytelnik może poczuć ten sam strach i niepewność o jutro, doświadczyć rozdzierającej serce codzienności tamtych lat i tamtego miejsca. Przyjrzeć się zniszczeniom nie tylko samego miasta, ale przede wszystkim zniszczeniom, jakie zaszły w ludziach, ich cierpieniu i trudnym warunkom życia. Ich hartowi ducha i oddaniu wyznawanym wartościom. Fantastyczna narracja i język powieści prowadzą Czytelnika od pierwszego do ostatniego zdania, tworząc w jego wyobraźni obraz przypominający film.

"Dobry doktor z Warszawy" to poruszająca historia o człowieczeństwie, miłości, okrucieństwie. O piekle, które może zgotować jeden człowiek, drugiemu. I o nadziei, która umiera ostatnia.

To jedna z tych książek, podczas lektury której, mamy wdzięczność do losu, że przyszło nam żyć w tych czasach, a nie innych. W lepszych czasach.
Polecam tę książkę nie tylko miłośnikom powieści z historią w tle. Polecam ją każdemu, kto lubi dobrze opowiedziane historie, przenoszące Czytelnika w czasie i zostające w umyśle na długo po przeczytaniu ostatniego zdania.