Nocami krzyczą sarny recenzja

Gula w gardle,
Ucisk w piersi i jakoś tak ciężko na sercu ...

Lubię emocjonalną literaturę. Książki, które podejmują ważne tematy, opisują trudne historie, do tego tak operują słowami, że zaraz po przeczytaniu wbijają się w pamięć i nie pozostawiają obojętnym. Są takie książki, które poruszają mnie jako człowieka, jako kobietę i tak było w przypadku "Nocami krzyczą sarny" Katarzyny Zyskowskiej.

Powiedzieć, że jest to intrygująca powieść to za mało.
Wstrząsająca? To też nie wystarczy.
Bo ta książka jest tak samo smutna, jak okrutna. Nostalgiczna, jak i przygnębiająca.

HISTORIĘ PISZĄ ZWYCIĘZCY, ALE CZEMU ZAWSZE PRZEGRYWAJĄ KOBIETY?

"Nocami krzyczą sarny" to skomplikowane losy trzech kobiet w Górach Sowich.
Maria będąc nastolatką, podczas wakacji u babci zaginęła na 3 dni i nikt, nawet ona sama nie wie co się wtedy stało. Teraz jest pisarka i wraca do górskiej miejscowości, żeby promować książkę ale też zmierzyć się z przeszłością ...
Mereike - młodą nazistkę poznajemy w latach 30. XX wieku, dopiero z czasem i przez tragiczne wydarzenia dociera do niej jak zaślepiona była ideologią Hitlera, tylko, że wtedy jest już za późno...
Marianna to młoda Polka, przesiedlona wraz z ojcem i bratem z terenów Wołynia. Próbuje ułożyć sobie życie w nowej rzeczywistości i na nowych terenach ... w domu należącym do niemieckiej rodziny...

Nic mnie nie przygotowało na taką lekturę. Zaczyna się dość spokojnie choć tajemniczo, ale im bardziej zagłębiamy się w życie bohaterek, tym większy ciężar odczuwamy. Nad tymi kobietami unosi się zło (śmierć i morderstwo), które uderza niespodziewanie i kilkakrotnie w trakcie tej powieści.

Byłam zdumiona, jak doskonale przedstawiono tło historyczne, ale również jak dokładny i szczegółowy był opis postaci. Charakterystyka tych trzech kobiet jest godna uznania a przecież te bohaterki są tak bardzo niejednoznaczne! Jest w nich tyle emocji i instynktów, są nieprzewidywalne, zaskakujące. Jeszcze jedna wspaniała sprawa to moment kiedy wszystkie wątki, w końcu łączą się w całość, kiedy ostatecznie przejrzysz na oczy i dociera do Ciebie, co tak naprawdę przeczytałeś. Już dawno czegoś takiego nie przeżywałam.

O tej książce powinno być głośno 🔥.