Obsesja piękna. Jak kultura popularna krzywdzi dziewczynki i kobiety recenzja

Dr Renee Engeln podnosi w tej książce temat niezwykle aktualny. W dobie szalejącej popularności mediów społecznościowych oraz najintensywniejszego w dziejach rozwoju koncernów urodowych kwestie związane z powierzchownością człowieka zyskują szczególnie na znaczeniu. Wygląd zaczyna być ekstremalnie ważny. Ludzie szukają ideałów i próbują je naśladować. Mimo powszechnego przekonania, że przecież to wnętrze się liczy, a nie to, co zewnętrzne, wielu wciąż podąża za trendami, czasem zupełnie bezsensownymi.

"Obsesji piękna" daleko do typowego poradnika w klasycznym amerykańskim stylu. Choć formą może go przypominać, to jednak udało się autorce utrzymać o wiele wyższy poziom merytoryczny. Książka składa się z pięciu części. Pierwsza tłumaczy, na czym w ogóle polega tytułowa obsesja. W kolejnej czytelnik dowiaduje się, jaki wpływ ma ona przede wszystkim na kobiety. W trzeciej opisano wszechobecny wpływ mediów, w czwartej i piątej z kolei sposoby walki z obsesją piękna oraz informacje o tym, dlaczego ta walka jest czasem tak bardzo nieskuteczna.

Dla jednych będzie to książka uświadamiająca, dla innych utwierdzająca w przekonaniu, że obsesja piękna nie jest jedynie naukowym wymysłem psychologów, ale całkiem realnym zjawiskiem, które dotyka zarówno małe dziewczynki, jak i dorosłe kobiety. Dotyka każdą z nas, ponieważ od najmłodszych wmawia się nam, że nasz wygląd jest ważny, superważny, że definiuje naszą wartość, bo, rzekomo, jesteśmy jedynie ozdobą. I jakby te przekonania wynoszone w posagu z domu były niewystarczająco zniewalające, dochodzi do tego bezwzględne działanie firm, którym zależy na tym, abyśmy nigdy nie czuły się zadowolone z własnego wyglądu.

Swoje trzy grosze dorzucają też oczywiście media społecznościowe, promujące niedoścignione wzorce piękna. A stąd już krótka droga do zaburzeń, nie tylko żywienia. Renee Engeln szczerze i w oparciu o liczne badania naukowe przekonuje, że w życiu wcale nie chodzi o to, byśmy wyglądowi poświęcały aż tyle czasu, bo są rzeczy i sprawy, którym zasługują na uwagę o wiele bardziej niż powierzchowność.