Ocean na końcu drogi recenzja

Ocean na końcu drogi to przygoda, która spotkała narratora tej powieści. Wynajmujący w jego rodzinnym domu pokój mężczyzna popełnia samobójstwo - budząc do życia swoim "występkiem" pradawną istotę i moce, nad którymi zapanować mogą jedynie 3 kobiety z rodu Hempstock mieszkające na końcu drogi. Starsza Pani H. pamięta Wielki Wybuch i powstanie księżyca, a najmłodsza Lettie - staw na ich ziemi nazywa oceanem. Ocean na końcu drogi to podróż w nieznane, którą powinien odbyć każdy z nas. To opowieść o magii, odwadze i odpowiedzialności. Jest niczym baśń dla dzieci i dorosłych, która pokazuje nam co tracą ludzie dorastając oraz o tym jak na świat patrzą dzieci. Ich spojrzenie jest czyste, ufne, pełne wiary we wszystko co niezwykłe. Gaiman pisze o poświęceniu i wadach ludzkich charakterów.
Neil kolejny raz mnie nie zawiódł. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, a my przenosimy się w świat magii, mroku ludzkich serc i genialnej opowieści, której chce się więcej i więcej - marząc by nigdy się nie skończyła, a bohaterowie dalej otwierali przede mną swoje serca i dusze, a sekretny świat ukazywał swoje barwy i odcienie. Zapytacie o zakończenie? Niebywałe, nietypowe, zaskakujące...
Książka napisana cudownym językiem, którą pochłaniamy od pierwszych kart powieści. Ilość stron zdecydowanie jest plusem dla osób lubiących, krótkie, ale pełnoprawne powieści w baśniowej oprawie.
Podsumowując Ocean na końcu drogi to magiczna powieść owiana nutką tajemnicy, ukazująca wybory i pragnienia ludzkich dusz te mroczne, te przerażające i te czyste niczym łza. To kunszt narratorski autora, który polecę fanom Gaimana, którzy na pewno się nie zawiodą, marzycielom i ludziom kochającym fantastykę. Osobom lubiący książki pełne magii, mroku i wyobraźni tak nietuzinkowej i niezwykłej jak tylko Neil potrafi. Z książek Gaimana poleciłabym Wam w szczególności Gwiezdny Pył, Nigdziebądź i moich ukochanych Chłopaków Anansiego. Teraz przede mną Amerykańscy Bogowie, którzy już czekają od jakiegoś czasu na półce. Ta powieść pokazała mi jak bardzo stęskniłam się za tym pisarzem!