Wahadło sumienia recenzja

Książka "wahadło sumienia" to opis wspomnień głównego bohatera powieści, które latem 2005 roku doprowadziły do tragicznych wydarzeń. Akcja zaczyna się niewinnie — czytamy o codziennym życiu chłopaka, jego przyjaciołach, rodzinie (w osobie dziadka) - poznajemy świat, w którym on się obraca. Po niedługim czasie wszystko komplikuje się za sprawą nastolatki, którą Roman wypatruje w tłumie. Można by rzec — miłość od pierwszego wejrzenia. Jednak okazuje się, że jest to uczucie nieodwzajemnione. Wtedy rodzi się nienawiść, która doprowadzi do wielu złych decyzji, które zakończą się dla chłopaka najgorszym scenariusz, jakim mogło napisać mu życie...

***

Każdy z nas posiada sumienie... Jedni słuchają jego głosu, inni niekoniecznie. Ci pierwsi żyją po cichu, spokojnie podążając swoją drogą. Zaś ci drudzy brną przed siebie z przekonaniem, że najlepiej iść "do celu po trupach".

Jak myślicie którą osobą z tych dwóch jesteście?

Los sprawił, że bohater powieści "Wahadło sumienia" znalazł się w tej drugiej grupie, choć prawdopodobnie nikt by się tego po nim nie spodziewał. Jednak niedaleko jest od miłości do nienawiści, dlatego też akcja książki potoczyła się tak, jak nie powinna. Dlatego też myślę, że książka stanowi przestrogę dla osób nieszczęśliwie zakochanych.

Podsumowując, chciałabym powiedzieć, że książka ta bardzo mi się podobała. Ze względu na jej mrok, spisek i zło czające się w umysłach bohaterów nie mogłam się od niej oderwać. Zaczynając ją, nie byłam pewna czego się spodziewać, więc szczerze mówiąc, pozytywnie mnie zaskoczyła. Samo wykreowanie Romana musiało być dla autora nie lada wyzwaniem, więc chociażby za to należą się mu podwójne brawa. Akcja rozkręcała się powoli, a napięcie, które mu towarzyszyło nie opuszczało czytelnika aż do ostatniej chwili. Niby wiadomo było, jak powieść się zakończy, ale czytając ją miałam złudną nadzieję, że jednak chłopak wyjdzie z tego bez szwanku... Jedyną rzeczą, która nie przypadła mi do gustu, jest narracja pierwszoosobowa — nie lubię tego typu książek, lecz akurat tą mogę z czystym sumieniem polecić. Szkoda tylko, że jest to debiut, bo z chęcią sięgnęłabym po kolejne książki tego autora :)

Za możliwość recenzji książki dziekuję portalowi @nakanapie.pl.