Krew recenzja

Kolejny tom cyklu pruszkowskiego o komisarzu Bysiu bardzo jest powiązany z poprzednim, 'Aortą'; myślę, że trudno go czytać bez znajomości tamtej książki. Mamy tu tych samych bohaterów: wspomnianego już komisarza Bysia, prostytutkę Kasię i gangstera Dziergę. A rzecz cała zaczyna się tak, że Byś po okropnościach 'Aorty' ląduje w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach, zaś Kaśka staje się kompletnie zależna od Dziergi.

Na początku wszystko toczy się leniwie, bardzo leniwie, ale pan Szczygielski, żeby zwiększyć napięcie, serwuje nam sporo okropności z Tworek i z dworu Dziergi: odcinanie palców u rąk, wyrywanie zębów sobie samemu kombinerkami, wyrywanie na żywca kolczyka z nosa drugiemu człowiekowi, brr..., trochę za dużo tego. Ma się wrażenie, że szanowny autor poszedł zbyt ostro w stronę makabry ze skutkiem takim sobie.

Okropieństwa okropieństwami, ale chyba największą wadą książki jest nuda, bo przez pierwszą połowę niewiele się dzieje. Jak już pisałem, Byś siedzi w Tworkach a prostytutka Kasia pracuje w zamknięciu, w mieszkaniu w Pruszkowie kontrolowanym przez Dziergę, i tak sobie żyją od makabry do makabry. Niestety nuda to rzecz niewybaczalna w thrillerze.

Mamy tu raczej do czynienia z powieścią obyczajową, przyznaję, że zgrabnie napisaną – bo Szczygielski z pewnością pisać umie, a nie z thrillerem, zatem dostajemy nie ten towar, który reklamowano. Niby jest jakiś wątek kryminalny: serce ludzkie znalezione w sadzawce w Tworkach, ale jakoś mało on przekonujący, za to znowu mocno okropny.

Mówi się, że prawdziwym sprawdzianem pisarskiej jakości twórcy jest druga książka i tutaj Bartosz Szczygielski wypada słabo. Muszę się przyznać, że porzuciłem audiobooka, świetnie zresztą czytanego przez Tomasza Sobczaka, po 50% tekstu, szkoda czasu na takie marne powieści, trzeba go oszczędzać na lepsze książki.

Ktoś może zapytać, po co recenzujesz książki, których nie doczytałeś do końca? No cóż, po to, by ostrzec potencjalnych czytelników, dla których moja opinia jest ważna (są tacy jeszcze!).