Bliżej słońca recenzja

„Wszyscy nosimy w głowie obraz tego, jak powinno wyglądać nasze życie, namalowany pędzlem naszych pragnień i celów. Tymczasem w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że ono nigdy nie wygląda tak, jak sobie wyobrażaliśmy”.

Przytoczony cytat pochodzi z nowej książki autorstwa Richarda Ewansa. Jest to pisarz znany i bardzo popularny w Polsce, jak i na całym świecie. Wcześniej czytałam "Stokrotki w śniegu", jego autortwa i miło ją wspominam. Dlatego też z chęcią sięgnęłam po tę książkę.

Ewans ma to do siebie, że fabuły jego książek oscylują w okolicy Świąt Bożego Narodzenia. Nie inaczej jest i teraz. Historia dwójki bogaterów (Paula i Christine)jest prawdziwa.
Paul, lekarz po traumatycznym dyżurze w szpitalu postanawia porzucić dotychczasowe życie i wyrusza do Peru, by tam pracować w schronisku dla bezdomnych dzieci. Natomiast Christine porzucona krótko przed ślubem przez "miłość" jej życia, namówiona przez dynamiczną przyjaciółkę wyrusza do Peru w ramach wolontariatu.
Drogi tych dwojka pokaleczonych na duszy się stykają niespotykanie i wiele razem przechodzą...

Historia jest poruszająca. Dramatyczny w skutkach dyżur Paula w szpitalu, który wpłynął nieodwracalnie na jego psychikę wydusił ze mnie morze łez.
Język książki jest prosty i bardzo przystępny, losy bohaterów są w miarę przewidywalne. Ta książka to wycinek z rodzącego się uczucia na tle niesprawiedliwości społecznej. Jest to lekka pozycja, pełna dialogów.
Dla mnie fabuła zawiera swoiste przesłanie, by mimo przeszkód iść do przodu, bo za zakrętem może czekać nas coś dobrego. Polecam