Recenzja książki Okowita, przepalanki i nalewki

"Ostatnie czasy przyniosły nam modę na przyrządzanie domowych nalewek" napisał we Wstępie autor "Okowita, przepalanki i nalewki", Andrzej Fiedoruk i nie sposób się z nim nie zgodzić. W dobie przetworów z domieszkami wszelakimi E, swojskość święci triumfy.

Wydana nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka książka Fiedoruka, to już bodajże 10-ta pozycja tego autora, wprowadzająca w tematykę własnych wyrobów. Po przetworach domowych, wypieku chleba domową metodą czy przyrządzaniu wędlin, przyszła pora na mocniejsze trunki.

"Okowita..." to taka książka kucharska tyle, że z przepisami warzenia swoich własnych trunków wyskokowych. Jest tu zarówno historia trunków - kraszona fragmentami wierszy polskich poetów - skrzętnie opisany proces pędzenia bimbru (krok po kroku, wraz z przepisami na zaciery z różnych składników i opisami zestawienia sprzętu), jak i sposobach przechowywania trunków, po obszerną część z przepisami skończywszy. A przepisy te smakowite: zarówno na wódki (anyżówki, wiśniówki, goździkówki, cynamonówki i Bóg wie co jeszcze człowiek wymyślił, a co spożyć wieczorami by się chciało). Są tu przepisy na koniaki, likiery, kremy, nalewki - zwykłe i lecznicze - oraz, co ciekawe, przepisy z dawnych ksiąg kucharskich, wydanych zarówno pod koniec XIX wieku, co i na początku XX w.

I tylko jednego można żałować - że wydawca nie dodał do wydania piersiówki pełnej choćby jednego z wymienianych trunków. Ale pewnie tego by już było za wiele.

Książkę polecam. A w szczególności przepisy i... byle do rana :)