Ostatnia stacja Pituna. Przewrotna powieść szpiegowska o upadku Rosji. recenzja

Ostatnia stacja Pituna

Autor: @recenzja_na_tacy ·1 minuta
2022-10-12
Skomentuj
3 Polubienia
Profesor Alexander John Motyl, jeden z najwybitniejszych amerykańskich ekspertów w dziedzinie Ukrainy, ZSRR i Rosji stworzył przewrotną, ocierającą się o political fiction, powieść szpiegowską o upadku Rosji.

Prezydent Rosji Władimir Pitun koncentruje swoje wojska przy granicy z Estonią. Liczy na szybkie zdobycie Tallina, by następnie ruszyć na podbój Łotwy i Litwy. Niestety, wizja błyskawicznego zwycięstwa szybko ustępuje rzeczywistej porażce. Dodatkowo, mniejszości narodowe Rosji występują przeciwko władzy. Zanim kraj całkowicie pogrąży się w chaosie, Pitun znika bez śladu.

Steven Smith, amerykański dziennikarz, zostaje wysłany przez swojego wydawcę do Estonii. Ma relacjonować przebieg wojny, jednak w obliczu sromotnej porażki wojsk rosyjskich, postanawia udać się do Moskwy. Pragnie z bliska przyjrzeć się wydarzeniom, które doprowadziły do upadku Rosji i zmusiły jej przywódcę do opuszczenia kraju. Po wykonaniu zadania, Steven wraz z przypadkowo spotkaną koleżanką po fachu udają się na kilkudniowy odpoczynek do Nicei. Nieoczekiwanie, w jednym z tamtejszych kasyn, dziennikarski duet zauważa człowieka łudząco podobnego do... Władimira Pituna. Czy w istocie jest to były rosyjski przywódca? Niepokorni dziennikarze nie spoczną dopóki tego nie ustalą. Jak zakończy się ich śledztwo i dokąd ich zaprowadzi? O tym, musicie przekonać się sami.

„Ostatnia stacja Pituna” to książka porywająca, z dynamiczną, pełną nagłych zwrotów akcją. Zaskakujące intrygi, dziennikarskie śledztwo, wyraziści bohaterowie. Alexander Motyl w pierwszoosobowej narracji prowadzonej z perspektywy amerykańskiego dziennikarza, wyposażonego przez Autora w rozległą wiedzę dotyczącą Rosji, jej sąsiadów, motywów działań i poczynań jej przywódcy, w sposób lekki, przystępny, ironiczny i zabawny, stara się nam tę wiedzę przekazać. Zaskakuje pewnego rodzaju wizjonerstwo Autora. Książka po raz pierwszy wydana została w marcu 2021 roku, czyli rok przed inwazją Rosji na Ukrainę. Czyżby Motyl przewidział upadek potęgi rosyjskiej spowodowany agresją wobec sąsiadów?

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-09-30
× 3 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ostatnia stacja Pituna. Przewrotna powieść szpiegowska o upadku Rosji.
Ostatnia stacja Pituna. Przewrotna powieść szpiegowska o upadku Rosji.
Alexander J. Motyl
6.7/10

Pitun… A nie Putin? Nieważne – po prostu… иди нахуй! Przy granicy z Estonią Rosja koncentruje wojska, grożąc interwencją w obronie rzekomo uciskanej w tym kraju mniejszości rosyjskiej. Dywizje pance...

Komentarze
Ostatnia stacja Pituna. Przewrotna powieść szpiegowska o upadku Rosji.
Ostatnia stacja Pituna. Przewrotna powieść szpiegowska o upadku Rosji.
Alexander J. Motyl
6.7/10
Pitun… A nie Putin? Nieważne – po prostu… иди нахуй! Przy granicy z Estonią Rosja koncentruje wojska, grożąc interwencją w obronie rzekomo uciskanej w tym kraju mniejszości rosyjskiej. Dywizje pance...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @recenzja_na_tacy

Równonoc
Równonoc

„Kolejna w moim życiu równonoc. Niszczycielka. Zabójczyni. Zwykła ku*wa. To do niej wszystko się sprowadza. Z myślą, że i tym razem przed nią nie ucieknę, otwieram drzwi...

Recenzja książki Równonoc
Tak szybko się nie umiera
Tak szybko się nie umiera

Małe miasteczko w „kraju pod butem Generała”, a w nim stojący u progu dorosłości i najdłuższych wakacji w życiu osiemnastoletni Tomek Wójcicki, który twierdzi: „o świeci...

Recenzja książki Tak szybko się nie umiera

Nowe recenzje

Bliska sobie
Niby nic, a jednak
@phd.joanna:

Po pierwsze, w tej książce autorka jest zdecydowanie dojrzalsza w słowie niż w swojej poprzedniej Zaopiekowanej mamie. ...

Recenzja książki Bliska sobie
Morderstwo w Orient Expressie
Sprawiedliwość wymierzona po latach
@karolak.iwona1:

Uwielbiam klasyczne kryminały Agathy Christie. "Morderstwo w Orient Expressie" to kolejny przykład znakomitego, lekkieg...

Recenzja książki Morderstwo w Orient Expressie
Zeznanie
Czy ręka sprawiedliwości jest odpowiednio długa?
@malgosialegn:

Cóż, i tym razem, Grisham zabrał nas w odmęty wymiaru sprawiedliwości. Klimaty mroczne i niespokojne, skażone nieprawoś...

Recenzja książki Zeznanie