Oskarżona recenzja

Papierek lakmusowy stylu Magdy Stachuli

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @bartoszsoczowka ·2 minuty
2022-04-29
Skomentuj
2 Polubienia
Elektryzująca, przemyślana i porywająca - brawurowy finał historii Leny nosi tytuł “Oskarżona”.

Magda Stachula wchodzi w psychikę bohaterów i pokazuje nam, jak z ich perspektywy wyglądają: kłamstwa, manipulacje i unikanie odpowiedzialności. Na własnej skórze poczujecie lęk i strach, który towarzyszy tym, którzy próbują oszukać przeznaczenie. Świetna intryga, która wieńczy perypetie bohaterki w sposób racjonalny i jednocześnie zaskakujący.

“Oskarżona” to papierek lakmusowy stylu Magdy Stachuli. Pierwszoosobowe narracje, dynamiczny bieg wydarzeń, psychologia przeżyć bohaterów, zwroty akcji i zaskakujący finał. Tym, co wyróżnia ostatnią część serii są w mojej ocenie wątki ukryte pod powierzchnią toczących się wydarzeń. O ile “Oszukaną” i “Odnalezioną” czytałem jednym tchem, o tyle w tej odsłonie często zatrzymywałem się by pomyśleć nad tym, co Autorka szepcze do mnie między wierszami. Oto co usłyszałem…

Przyjaźń. Bez wątpienia z nią kojarzyć mi się będzie “Oskarżona”. Lena po raz kolejny stawia czoła trudnym sytuacjom, życiowym zakrętom, dzięki temu, że ma na kim polegać, do kogo się zwrócić i kto poda jej dłoń, gdy zwyczajnie brakuje sił. Piękna jest jej refleksja nad tym, jak łatwo przyjaźń odstawić na boczny tor, kiedy motyle w brzuchu zaczynają godowy taniec. Warto o tym pamiętać, że świat jest zbyt piękny, zbyt barwny, aby miłość stała w opozycji do przyjaźni i oznaczała monopol na ludzkie relacje.

Samotność. Kiedy życie stawia nam czoła nie ma nic gorszego, niż puste ściany dookoła. Samotność staje się wtedy największym wrogiem. Rozsiada się na naszych ramionach i podpowiada straszliwe myśli.

Toksyczność. Nikodem zszedł nieco w tej powieści na plan dalszy, kosztem swojej matki. Ich toksyczna relacja osiąga tu apogeum i przepoczwarza się w coś, co ciężko opisać słowami. Życiowy bezład, całkowite uzależnienie, kompletny brak decyzyjności i asertywności - takiego Nikodema ujrzycie. Aż cierpnie skóra…

Manipulacje. Złudne i krótkowzroczne jest myślenie, że wszystkim i wszystkimi można manipulować. Przekona się o tym Anna, która w lustrze widzi królową życia, panią sytuacji, która w oczach innych kreuje fałszywy obraz rzeczywistości. Wydarzenia z jej udziałem dowodzą, że w obliczu zbrodni nie da się całkowicie kontrolować otoczenia. Istnieje bowiem element zaskoczenia, który wymyka się nawet najbardziej bystrym umysłom.

Irracjonalność. Magda Stachula idealnie oddaje irracjonalność myślenia osoby w sytuacji długotrwałego lęku i zagrożenia. Pokazuje, że taka osoba dosłownie boi się wszystkiego i w każdym obrazie dookoła niej widzi niebezpieczeństwo.

Na koniec rada… Przeczytajcie całą serię. Ja wiem, że Autorka odrobiła zadanie i tak napisała każdą część by była rozrywką w jednotomowym wydaniu także. Uważam jednak, że zwyczajnie nie warto pozbawiać się tych emocji i pełnego odbioru tej przyprawiającej o dreszcze historii.

Moja ocena:

× 2 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Oskarżona
2 wydania
Oskarżona
Magda Stachula
6.8/10
Cykl: Lena, tom 3

Dwudziestotrzyletnia Lena po traumatycznych wydarzeniach w Polsce ukrywa się w Kopenhadze, jednak szybko okazuje się, że i tam nie jest bezpieczna. Demony przeszłości powróciły, odnalazł ją bowiem mę...

Komentarze
Oskarżona
2 wydania
Oskarżona
Magda Stachula
6.8/10
Cykl: Lena, tom 3
Dwudziestotrzyletnia Lena po traumatycznych wydarzeniach w Polsce ukrywa się w Kopenhadze, jednak szybko okazuje się, że i tam nie jest bezpieczna. Demony przeszłości powróciły, odnalazł ją bowiem mę...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

W twórczości Magdy Stachuli zakochałam się już przy jej debiucie i premiera każdej kolejnej jej książki jest dla mnie małym prywatnym świętem. Jest w jej stylu coś, co mnie kupuje, co do mnie trafia ...

@zaczytanaangie @zaczytanaangie

Ale to było wymęczone! Trzecia część cyklu, powielająca nieustannie wątki z poprzednich odcinków. Jeśli ktoś zaczął od części trzeciej, nie musi czytać poprzednich, bo dowiaduje się ze szczegółami w...

@Rudolfina @Rudolfina

Pozostałe recenzje @bartoszsoczowka

Asymetria
"Asymetria" to zarówno wybitny kryminał, jak i socjologiczne studium pełne fundamentalnych pytań.

Kiedy jedni czytają książki, ona zawodowo czyta ludzi. Ich twarze są dla niej niczym barwne okładki, a pojawiające się nań mikroekspresje to nic innego jak rozdziały nie...

Recenzja książki Asymetria
Dusze spopielone
Niszczycielskie żądze, obsesja doznań i pożądanie, które wymknęło się spod kontroli

Ich linie życia skrzyżowały się, tworząc miłosny węzeł pełen marzeń, planów i deklaracji. Postanowili spędzić resztę życia razem, ofiarowując sobie siebie nawzajem. Ciek...

Recenzja książki Dusze spopielone

Nowe recenzje

Siemowit. Zagubiony
Zagubiony
@Gosia:

„Siemowit. Zagubiony” to drugi tom cyklu Roberta F. Barkowskiego „Przodkowie”, jest to kontynuacja pierwszej części „Si...

Recenzja książki Siemowit. Zagubiony
Aleo. Burza na północy
Aleo. Burza na północy
@magdalenagr...:

🍃🍃🍃🍃 Recenzja 🍃🍃🍃🍃 Tomasz Miękina "Aleo. Burza na północy" #1 @aleoseriapowiesci Cykl : Aleo. Seria powieści #1 Wyd...

Recenzja książki Aleo. Burza na północy
Kraj, w którym umrę
Ale ci młodzi są źli
@Zaczytane_koty:

Przeglądając nowości, zaintrygował mnie tytuł "Kraj, w którym umrę". Słodko-gorzka perspektywa, jak wyglądałby kraj, ki...

Recenzja książki Kraj, w którym umrę
© 2007 - 2024 nakanapie.pl