Pieśni Zaginionego Kontynentu recenzja

Jak ja lubię pisać recenzję do książek dla dzieci/młodzieży. Ta ilość emocji, jaka mi towarzyszy przy tym napawa mnie dumą, że część z nich doświadcza moja córka Helenka.

Dziś przychodzę z recenzją do książki „Pieśni zaginionego kontynentu” i muszę przyznać, że spodziewałam się jakiejś jednej niezwykłej przygody na wspienionych wodach mórz, ale totalne zaskoczenie było jak okazało się, że to zbiór 12 opowiadań/historii, jakie wasze dziecko pokocha. Uważam, że powinna dumnie stać zaraz koło zbioru bajek Andersena lub Braci Grimm.

Kolejnym pozytywnym zaskoczeniem był gruby papier każdej strony. Dla mnie rewelacja bo mam pewność że posłuży jeszcze moim prawnukom :D W książce znajdziecie mnóstwo ilustracji autorstwa Agnieszki Wajdy, które wybudzają spore zainteresowanie, a ile historyjek wymyśliłam dla bohatera każdego z nich to zostanie między mną a córką. Jeżeli macie dzieci w wieku szkolnym to coś dla was! Druk, Trzcionka jest na tle duża i czytelna, że pierwszoklasista nie będzie miał problemu z czytaniem, a i to dziecko, które dopiero, co uczy się czytania może ćwiczyć na którymś opowiadaniu.

O wojowniku, co chciał się rozdwoić

Światło gwiazd w stawie

Stroicielka wiatru

Las na pustyni

Najodważniejsi ludzie

Echo duszy

Smocze jajo

Rycerz labiryntu

Gnomi skarb

Nie będziesz Enigma

Drwal i driada

Wędrujący nieznajomy

Każde opowiadanie ma mnóstwo przekazów, mądrości, jakie każdy z nas pamiętał, pamięta, pamiętać powinien. Jeden cytat z książki i mojego jednego ulubionych opowiadań to

„Często nachodziła go myśl, jakby się potoczyła jego wyprawa do Kraju Wierzymichów, gdyby szedł tylko przed siebie, nie zwracał na nic uwagi i nigdzie się nie zatrzymał.”

Tutaj widzę siebie i moją drogę do tego gdzie jestem i odwieczne pytanie, co by było gdybym szła prosto i nie zbaczała z drogi…? To jest tylko jedno opowiadanie, ale np. Stroicielka wiatru odzwierciedla to, co staram się przekazać mojej córce, czyli walkę w to, co wierzy i w to, czym chce się zajmować, że może być, kim chce i pracować gdzie chce, grunt, że wierzy w siebie. Uwierzcie mi bardzo chciałabym opisać każde opowiadanie, ale pozbawię was dziecinnej radości odkrywania świata, które jeszcze „wczoraj” mieliśmy przyjemność czuć, doświadczać.

Polecam z całego serca i z całego serca dziękuję Wydawnictwu Dwukropek za egzemplarz do recenzji. To był zaszczyt móc poznać tak wspaniałego autora, który spowodował, że na te kilka minut, jakie poświęcałam córce przed snem mogłam i ja poczuć się jak wtedy, kiedy miałam 8 lat.