Zwierciadło duszy recenzja

Magdalena Barbara Ćwiklińska-Deryng uwiodła mnie słowem, zaczarowała myślami a duszę napełniła ciepłem, dobrocią, serdecznością i głębią własnych przemyśleń. Tomik poezji „Zwierciadło duszy” przeżywałam całą sobą. W każdym wierszu odnajdywałam odpowiedź, albo był przyczynkiem do kolejnych moich pytań. Myśli ułożone w słowa, przemyślane konstrukcje i wylewające się z każdego wiersza emocje układały moją duszę na kolejnych warstwach delikatnego, lekkiego puchu. Autorka porusza trudną tematykę, życia, jego sensu, miłości do siebie, innych i do Boga, własnych przemian, uczuć, zwykłej codzienności z dźwiękiem nadziei, że:

„po to człowiek

błądzi i sięga po niedostępne

aby poznał smak

człowieczeństwa” (wiersz „Życie”).

W każdym wierszu wypływają uniwersalne mądrości życiowe i dzięki ich stosowaniu przez każdego, świat byłby piękniejszy:

„Staraj się zawsze wyjść

poza szereg

ale unikaj ludzi

którzy w szeregu

chcą cię zatrzymać” (wiersz „Piękno”)

oraz

„Nauczmy się kochać ludzi

I akceptować ich takich jacy są

A nie takich jacy chcielibyśmy

Aby byli” (wiersz „DOM”).

Wiersz „Mroczna strona medalu” wywarł na mnie duże wrażenie, jak rozliczenie z prawdą o rodzinie może być bolesne, jak silnie kobieta (często nieświadomie) daje się podporządkować mężczyźnie (czasem toksykowi) a w wierszu „Matka” daje temu kolejny wyraz:

„lecz to właśnie prawda

jest jedynym egzorcyzmem

na obłudę i zakłamanie

Bańkowego świata”.

Wiersz „Siostra” w całości przygniótł mnie swoim ciężarem i wręcz czuję to samo, co Autorka:

„Chciałabym mieć siostrę

Taką bratnią duszę

Niestety swoją tolerować muszę”. Och ile tu mnie i moich uczuć. Kocham, szanuję moją własną Siostrę, ale czasem nie rozumiem i się nie zgadzam. Trudne dać prawo do własnego życia własnej Siostrze.

Wiersz „Życie” w całości w moim przekonaniu jest również i moim sposobem na jego i definicje i sposób przeżycia:

„nie bać się robić

tego czegoś

czego nie zrobi nikt inny

łamać bariery

mieć odwagę

być kobietą”. Szaleństwo, przeżywanie życia na własnych zasadach wbrew normom społecznym może być jedynym sposobem na osiągnięcie własnego w nim szczęścia.

Wiersz „Bratnie dusze” jest moją obecną opowieścią i tylko po głowie przemyka myśl: skąd Autorka Magdalena o tym wie i tylko jedna różnica: miłość bardzo W czas.

W mojej duszy przeplatają się melodie bardzo zbliżone do tych grających w duszy Pani Magdaleny Barbary Ćwiklińskiej-Deryng.

Serdecznie polecam Wam niezwykłe myśli ułożone w słowa.

Tomik poezji otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Autorce dziękuję za piękną dedykację.