Anioł milczał recenzja

Powieść to skondensowana i skromna objętościowa książka, ale bardzo dobrze napisana, z talentem i o ogromnym ładunku emocjonalnym. Dla literatury to wielka szkoda, że tyle lat przeleżała w rękopisie. Dobrze, że w ogóle to opublikowano, bo to znakomity kawałek prozy. Już pierwsze strony nasunęły mi skojarzenie z niedawno czytaną powieścią 'Wypędzony', która też jest opisem podróży po zniszczonym przez wojnę mieście. Tylko że od razu to skojarzenie, czy raczej porównanie stawia na piedestale pisarskim noblistę z RFN, a książkę Inglota pokazuje jako powieść popularną.
Zajmijmy się książką Bölla. To podróż głównego bohatera Hansa po zniszczonym mieście po powrocie z wojny. Szuka on jedzenia i jakichś punktów odniesienia, czegoś znajomego. Ta opowieść to świat po zagładzie totalnej. Zniszczone domy, ludzie szukający jedzenia, a nad tym wszystkim figura kamiennego anioła. Symbol.
Wśród tych gruzów mamy różne typy bohaterów. Jest nasz rozbitek życiowy, jest lekarz, zakonnica, kobieta, której zmarło dziecko (historia tej ciąży zresztą nasuwa moje podejrzenia o gwałt wojenny, co nie zostało powiedziane, ale i tak najważniejsza jest tragedia tej kobiety), jest samarytanka i jest tajemniczy doktor, bogacz, szukający testamentu. No i kapłan, przewodnik duchowy i zwykły-świecki, po prostu dobra dusza. We wspomnieniach Hansa jest dom z kwiatami i obiadem, matka. Tego już nie ma, tak jak i całego dawnego świata. Do wojny wyrwało go pismo. Nie miał na to wpływu, anie tego nie pragnął. Tutaj w książce chodzi o świat po apokalipsie, o totalne gruzy wszystkiego, a wśród tego dalsze życie umożliwia zwykły drugi człowiek, proste gesty, wzajemna pomoc.
Można by zacząć dyskusję nad tym, czy Niemiec ma prawo uskarżać się na wojnę, ale moim zdaniem to inny temat. Takie wspaniałe i straszne powieści antywojenne, pokazujące jak bardzo wojny niszczą świat, w którym żyjemy, są potrzebne. Dla miłośnika dobrej literatury książka będzie odkryciem. To uczta literacka. Wspaniale się ją czytało. Jestem zaciekawiona książkami o tej tematyce, chyba bardziej niż tymi skandynawskimi o rodzinie i duszy.