Pochwała macochy recenzja

Pochwały i manipulacje

Autor: @Asamitt ·3 minuty
2019-11-16
Skomentuj
1 Polubienie
 W sumie lektura powinna mieć wysokie noty biorąc pod uwagę dzisiejszy kult książek erotycznych, że tak nisko uplasowała się "Pochwała macochy" w dorobku Llosy to nawet dziwne. No ale tutaj trzeba się jednak umieć rozsmakować w słowach, a z takim np Greyem zapewne leci się strona po stronie, układając w wyobraźni poszczególne sceny i co tam odpowiedni dobór słów, co tam treść podszyta żartem i cała ta elokwencja, stylistyka autora. A styl tego noblisty jest charakterystyczny, trudno go podrobić czy pomylić z innym pisarzem.  Owszem fabuła przesiąknięta erotyzmem, ciało i żądze są na głównym planie, ale jest też pewna finezja i żartem podszyta treść, jakby autor nie tyle opisywał swoją historię, co budował odpowiednią scenerię do uwikłania czytelnika w zmyślną grę. 

 Temat obraca się wokół skandalu dotykającego wzajemnej fascynacji czterdziestoletniej kobiety i dziecka. Fonsito widzi w żonie ojca nie swoją opiekunkę, ale kobietę i to z wszelkimi zaletami ciała. Ale Llosa nie moralizuje, nie daje przestróg, które w duchu wypowiadałaby macocha, że winna inaczej postępować, ze ma do czynienia z dzieckiem. Właśnie, przecież to dziecko, a ono niczym aniołek nieskalane, to raczej ona ma zapędy wyobraźni. Po prostu opowieść się toczy, jakby autor dał wolną rękę swoim bohaterom, niczym Bóg, który stworzył człowieka i dał wolną wolę, a każdy wybór niesie jakieś konsekwencje. To nie pisarz ma tu generalizować co dobre a co złe, on tylko daje tworzywo, a wnioski należeć będą do czytelników. Nie mniej najważniejszą postacią będzie tu ów dzieciak, którego wieku nie ujawniono (celowo!), a narracja jest tak sprytnie prowadzona, że raz daje wrażenie, że to tylko słodko bawiący się maluch, a za chwilę dociera do nas kolejna wypowiedz, gdzie kilkuletnie dziecko odbiera się już jako nastolatka, a nawet igrającego na zmysłach młodzieńca. Alfonso to mamiąca cielesność cherubinka z diabelską przebiegłością. Dostrzegasz tę grę czytelniku i przebiegłość samego autora? Llosa nie tyle pragnie, żeby przeczytać jego książki, ale by przy tym myśleć nad treścią oraz dobrze się bawić odkrywając pewne znane prawdy i ułomności ludzkie, o które człowiek nadal się potyka.
 
 Opowieść ta jest momentami poprzetykana reprodukcjami obrazów, ale bynajmniej nie ot tak, a będących nawiązaniem do treści, niejako konsekwencją toku opowieści, jego ilustracją. Na przykład pierwszy obraz służy do wychwalania pewnej krągłej części ciała małżonki, a poetyckie odniesienia sprawiają, że jest pozbawiony wulgarności tak wszechobecnej dzisiaj i może dlatego trudniej przyswajalnej dla czytelnika? To samo powiem odnośnie dość szeroko potraktowanego tutaj opisu wydalania. Przy czym to raptem kilka stron, a co dopiero dziesiątki takich dotyczących tych i innych procesów trawienny opisywanych przez F. Rabelais'a w "Gargantui i Pantagruelu" ? Ten XVI-wieczny francuski pisarz czynił to w sposób satyryczny, wyolbrzymiając, nadając formę wręcz absurdu pewnym rzeczom, nie upraszczając, a wręcz szczegółowo podając opisy wijące się aż do znużenia przez kilkadziesiąt stron. Przy tamtej lekturze można dopiero narzekać, że jak to, co to i po co? a przede wszystkim ilu zapaleńców pozna dziś jej treść od początku do końca (ot, ok.1000s.) przy takich ciągnących się opisach, w trakcie których traci sie czasem orientacje o czym to. Ja tutaj widzę nić łączącą oba te utwory, przy czym Llosa ujmuje rzecz enigmatycznie w porównaniu z twórczą płodnością Rabelais'a.
 
 Jeśli o mnie chodzi, to do twórczości Pisarza nie trzeba mnie zachęcać. Lubię ten szczególny styl, treści pełne dwuznaczności, bo każdy motyw może być różnie odczytany, co podkreślają słowa w opiniach czytelników. Ale jeśli komuś nie chce się myśleć, interpretować na różne możliwe sposoby tego, co autor chciał przekazać w treści, to powinien czytać inne, zupełnie inne książki.
 
 P.S. Ta historia ma swój ciąg dalszy zapisany w "Zeszytach don Rigoberta" 

Moja ocena:

× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pochwała macochy
5 wydań
Pochwała macochy
Mario Vargas Llosa
7.2/10

Skandal. Tę powieść powinno się spalić. Nie czytaj jej. Odłóż z powrotem na półkę. Jest zbyt rozpasana, perwersyjna i wyuzdana. Mario Vargas Llosa musiał pisać tę książkę z uśmieszkiem wyrafinowanego ...

Komentarze
Pochwała macochy
5 wydań
Pochwała macochy
Mario Vargas Llosa
7.2/10
Skandal. Tę powieść powinno się spalić. Nie czytaj jej. Odłóż z powrotem na półkę. Jest zbyt rozpasana, perwersyjna i wyuzdana. Mario Vargas Llosa musiał pisać tę książkę z uśmieszkiem wyrafinowanego ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„ Tę powieść powinno się spalić. Nie czytaj jej. Odłóż z powrotem na półkę. Jest zbyt rozpasana, perwersyjna i wyuzdana.” Przypis wydawcy Są książki, które przyciągną nas za wszelką cenę. Okiełznają...

@Krasnoludek @Krasnoludek

Pierwsze zetknięcie z prozą Llosy uważam za wyjątkowo udane. Zazwyczaj tytuł laureata Nagrody Nobla trochę mnie przeraża, bo zawsze mam obawy, że nie będę w stanie docenić geniuszu pisarza, że nie mam...

@Artemizja @Artemizja

Pozostałe recenzje @Asamitt

Jedna jedyna
Wszyscy mają coś do ukrycia

"Jedna jedyna" stanowi dla mnie start w cykl z komisarzem Williamem Wistingiem. Ani nie był wydawany w Polsce w kolejności ani teraz - mimo istniejących na tę chwilę moż...

Recenzja książki Jedna jedyna
Wróć przed zmrokiem
Historia Baneberry Hall

Niektórzy "Wróć przed zmrokiem" nazwą taką sobie opowieścią z pogranicza grozy i sensacji. Rzeczywiście opowieść Sagera jest historią podszytą grozą umiejętnie dozowaną ...

Recenzja książki Wróć przed zmrokiem

Nowe recenzje

Cieszę się, że moja mama umarła
Wstrząsająca
@karolareads:

,,Cieszę się, że moja mama umarła" Jannette McCurdy to książka, którą zapamiętam na bardzo długo. Mocno wstrząsnęły mną...

Recenzja książki Cieszę się, że moja mama umarła
Upgrade. Wyższy poziom
Mocny, zaskakujący, skłaniający do wielu przemy...
@Uleczka448:

Co nas dziś może „naprawdę” przestraszyć na polu literackiej sztuki...? Potwory, zbrodnie, apokaliptyczne katastrofy.....

Recenzja książki Upgrade. Wyższy poziom
Rose Madder
Rose Madder
@ladybird_czyta:

Rosie Daniels żyje w piekle. Porażający ból wielokrotnie poobijanych ciężkimi buciorami nerek, niezliczone blizny po ug...

Recenzja książki Rose Madder
© 2007 - 2024 nakanapie.pl