Pokojówka recenzja

„Czasami lepiej zboczyć nawet w połowie drogi, niż nachalnie brnąć ku ciemnej dziurze".

Melanie Green ma dwadzieścia trzy lata, mieszka w Nowym Jorku, próbuje szczęścia na portalach randkowych. Pracuje jako pokojówka w jednym z hoteli należącym do milionera Matteo De Luki. Tych dwoje dość niespodziewanie zaczyna wpadać na siebie w hotelu. Czy to jest przypadek? Po kolejnym takim spotkaniu mężczyzna oświadcza dziewczynie, że od teraz będzie uważniej przeglądał się jej pracy. Szefowa pokojówek wyznacza jej nowe miejsce pracy, ma być to prywatny apartament szefa. Melanie ma zamiar szybko uwinąć się z pracą. Jej zaskoczenie jest spore, kiedy w apartamencie i do tego w samym ręczniku spotyka mężczyznę. Ten bez skrępowania oświadcza, że ma brać się do pracy. Wyraźnie czuje jego niechęć, więc czego od niej tak naprawdę chce?

Moje kolejne przyjemne spotkanie z autorką. Akcja powieści toczy się swoim rytmem i niezmiennie intryguje. Całość wypada naturalnie, bez zbędnego lukrowania. Pani Wiktoria z wnikliwością i poczuciem humoru oddaje wewnętrzne rozterki, porywy serca naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie wykreowani to ludzie pełni pasji i zachłanności na życie, zróżnicowane, silne osobowości. Narracja toczy się z perspektywy Melanie, dokładnie widzimy co jej w duszy gra. Poczułam sporą sympatię, jest zwyczajną, serdeczną dziewczyną, może zbyt ufną, niezdecydowaną, romantyczką. On jest władczy, bogaty, pewny siebie arogant i manipulant, były chwile, że mocno mnie irytował… I tajemniczy przyjaciel Melanii, bardzo intrygująca postać.

Relacja naszej pary od samego początku nie jest łatwa, zaczęła się nieprzyjemnie, zwłaszcza dla niej. Czy relacja pracownica-szef może być dobrym pomysłem? Dziewczyna nie ma szczęścia w miłości, chciałaby kochać i być kochaną, szuka swojego miejsca na ziemi. Uczucia, pożądanie, strach, nadzieja. Popełniane błędy i wyciąganie z nich wniosków. Radosne wzloty, bolesne upadki. Podział społeczny, wyrachowanie, manipulacja, nie można zmienić kogoś, kto tego nie chce. Kłamstwa, brudne sekrety, tajemnice.

Miałam wrażenie, że książka sama się przeczytała. Fajna odskocznia od codzienności, powieść wzrusza, niesie uśmiech, jest lekka, przyjemna, z dużą dawką pikantnych scen. Zakończenie zaskoczyło mnie. Bardzo polecam.

https://tatiaszaaleksiej.pl/pokojowka/